تو این پست یه مسئله ای رو مطرح میکنم که ذهن خودمو خیلی مشغول کرده و بهش زیاد فک کردم ولی واقعا به نتیجه درست حسابیای نرسیدم یعنی تصمیم گیری درموردش خیلی سخته!
اونم اینه که با وجود اینکه ما میدونیم تقریبا به هیچکدام از شرکتهای بزرگ فعال در حوزه کامپیوتر و IT نمیتوان اعتماد کرد و احتمالا همشون ما را شنود میکنن و از طرف دیگه تقریبا همه ی این کشورها رابطه خوبی با ما ندارند (البته باید بگیم که تمامی اونا تو آمریکا و صهیونیست خلاصه میشن..!!) و با ما لجند (یا شاید ما با اونا لجیم!!) ، حال باید بازم از محصولات و خدماتشون استفاده کنیم؟!
به نظر من عدم استفاده از محصولات و خدماتشون باعث اتفاق افتادن دو موضوع میشه:
اول اینکه راه جاسوسی از خودمونو به روشون بستیم.
دوم اینکه به یه نحوی استقلال خودمونو نشون میدیم و به شکلی بهشون دهن کجی میکنیم.
مثلا:
به جای استفاده از اسمارت فون های خارجی که خوراکه جاسوسین،از گوشیهای داخلی استفاده کنیم(فرض میکنیم که گوشی های ساخته شده در داخل کشور واقعا در حد متعارفی ساختهشده و مهندسی شدهی افراد همان شرکت باشه و نه فقط تمام زحمتشون به یک مونتاژ شدن خلاصه بشه!)
از فیسبوک اگه داریم به عنوان سرگرمی استفاده میکنیم،استفاده نکنیم! بجاش از کلوب استفاده کنیم.
سیستم عامل ملی که نداریم (البته پروژه ساخت سیتم عامل ملی یه روزایی خیلی داغ بود و حتی قدم هایی برای پیاده سازی اون برداشته شد) ولی لااقل کمکم بریم بسمت استفاده کردن از سیستم عامل های منبع باز (لینوکس).
و. ...
حتی با این کارا باعث رشد و پیشرفت شرکتها و سازمانهای خودمون میشیم،چون اگه کاربران داخلی از محصولات و خدمات ارائه شده توسط شرکتهای داخلی استقبال کنند،این شرکت ها ترغیب میشن که خروجی های خودشونو روز به روز بهترکنن و این یعنی پیشرفت کشور! (البته قبول دارم یه مقداری جو دادم!)
اینو هم بگم که واقعا در بعضی از موارد چارهای نداریم و باید از تکنولوژیهای اونا استفاده کنیم.
بنابراین درآخر میخوام بحث اصلی رو اینجوری مطرح کنم که عایا خریدن و استفاده کردن از محصولات و خدمات شرکت های خارجی درصورتی که مشابه اونا (حتی با اندکی کیفیت کمتر) توسط شرکتهای داخلی تولید میشه عایا، اخلاقیه عایا ؟! عایا این درسته عایا ؟!
عایا با این کارها هرکسی به سهم خودش باعث عدم پیشرفت کشور نمیشه؟!
خروجی شرکتهای داخلی چقدر قابل رقابت با شرکتهای خارجی هستن؟ عایا به سمت تولید محصولات باکیفیت پیش میرن؟!
از دوستان عاجزانه تقاضا داریم به جای گفتن حرفای کلیشهای واقعا نظر و اعتقاد قلبی خودشونو بگن.خوشحال میشم نظراتتونو بشنوم!
به امید پیشرفت...
بیشتر بخونید:
حکم شرعی استفاده از محصولات صهیونیستی
استفاده از محصولات یک شرکت صهیونیستی
به نظر من استفاده از کلای خارجی باعث میشه که اقتصاد ایران افول کنه و دیگه تولید کننده ها پشتیبانی نشن ودیگه تولید کننده ها انگیزه ای برای تولید با کیفیت نداشته باشن، پس با استفاده از کالای ایرانی می تونیم از اقتصاد کشور حمایت کنیم و باعث کاهش وابستگی میشه وتولید کننده های داخلی با انگیزه به تولید محصولات با کیفیت می پردازند.
تا زمانی که دست دولت از تولی اقتصادی کشور قطع نشه شاهد تحول عظیمی نخواهیم بود.
نقش دولت صرفا بایستی نظارتی باشد. نهایتش حمایت کنه، نه اینکه بیاد مستقیم دخالت کند.
سلام
به نظر من این موضوع تو ظاهر خیلی خوبه که بخوایم تولید کنندگان داخلی رو حمایت کنیم اما این خوب بودن باید دو طرفه باشد یعنی اینکه تولید کنندگان داخلی هم باید در سطح تولیدکنندگان خارجی باشند نه فقط به فکر منفعت خودشون باشند و یا ما باتوجه به قیمت انها مجبور به استفاده از انها نشیم
بعنوان مثال صنعت خودرو سازی که فقط فکر منفعت خود است اگرخودروهای خارجی با قیمتهای واقعی خود در بازار بودند من هیچوقت خودروسازان داخلی رو حمایت نمیکردم چون نه کیفیت دارند نه قیمت و پیشرفتی در انها وجود ندارد
تولید کنندگان زیادی مانند این مثال وجود دارد.
پس بنظرم حق ما نیست که از انها حمایت نماییم..
منم با نظر نویسنده کاملا موافقم لا اقل درمورد کالاهایی که میشه نسخه ایرانی ش رو خرید اکه همون ایرانیه رو بخریم یواش یواش یه تغییراتی ایجاد میشه !
البته به شرط اینکه واقعا مسئولین هم به فکر باشن تا محصولات ایرانی رو رشد بدن و قابلیت رقابت با کالاهای خارجی رو داشته باشن .
اینم بگم که درمورد همه چیز نمیشه به این قضیه تکیه کرد که اگه ما کالای ایرانی بخریم باعث رشد میشه مثلا در مورد صنعت خودرو در ایران ، آیا واقعا با خرید خودرو ها ساخت داخل میشه کمک خاصی کرد ؟
به نظر من که نه شاید در این مورد راه کار بهتر این باشه که تا حد امکان از خرید مثلا پراید بیست میلیونی خود داری کنیم تا مسئولین به این فکر بیافتن که بابا یا باید کیفیت رو برد بالا یا قیمت رو آورد پایین .
به نام خدا
این مسائل تا زمانی که من نوعی میگم: با خرید کالای داخلی توسط یک نفر (من) اتفاقی نمی افتد، ادامه خواهد داشت.
تا زمانی که من نوعی نمی تونم به کیفیت و اقدام به خرید کالای داخلی اعتماد داشته باشم ادامه خواهد داشت.
متاسفانه در کشور من، من چشم دوختم به دست دیگری! و 99/9 درصد از اهالی، مثل من رفتار می کنند.
وقتی من نوعی به خودی خود حرکت و یا حتی ریسک استفاده ی آزمایشی از محصول داخلی را نمیکنم، تولید کنندگان هم مطابق تقاضا دلسرد می شوند و پیشرفتی ندارند.البته تولیدکنندگان داخلی برای جلب اعتماد مشتری باید سطح نیاز و خواسته ی او را در کیفیت و خدمات ارائه شده دخیل کنند.
در اینجا تا زور و محدودیتی( تحریم ) پای مردم را نگیرد صدایی از هیچ اکثریتی نمی شنویم.
راه حل ها بسیار... اندیشه ها بزرگ و حتی اراده ها هم قوی ولی حمایت ها ضعیف هستند.
به نظر من استفاده از کالاهای ساخت شرکت های خارجی کار غیراخلاقی نیست چون ما همیشه به دنبال کیفیت مطلوب بودیم و وقتی این کیفیت رو در کالاهای خارجی پیدا میکنیم ناخواسته سمت اونا میریم . درواقع چاره ای جز این کار نداریم!!!!!
هرچند که همه ی ما میدونیم که با این کارمون به صنعت کشورمون صدمه میزنیم ولی خب چه باید کرد؟؟؟؟؟!!!
البته چه بهتر که دولت تلاش کنه و با انجام فعالیت های لازم این کیفیت ها رو ارتقا بده.
کالاهای ایرانی نه تنها از مزیت بومی بودن و داخلی
بودن خود نمی توانند در رقابت با کالاهایی خارجی استفاده کنند، بلکه کلیشه های منفی نسبت
به کالاهای داخلی وجود دارد.به همین خاطر به جای اینکه مردم را به مصرف این کالاها تشویق کنیم بهتره که اول در رفع این کلیشه های منفی تلاش کنیم.
ممنون از نظرتون...

)
من این همه بالا راه کار و توضیحات دادم،بعد شما میگین چاره ای جز خرید کالای خارجی نداریم؟؟؟؟؟!!!
چه بخوایم و چه نخوایم شرایط ایران و شرکتهای داخلی ایرانی با بقیه کشورها فرق میکنه(به دلیل بعضی مسایل که اتفاقا حل بشو هم نیست).بنابراین اگه بخوایم بشینیم و صبر کنیم که اول به قول شما این کلیشه های منفی رفع بشه و بعدش ما بریم جنس اونارو بخریم،باید بهتون بگم که رسما زهی خیال باطل...!!
نه تنها شرکتهای داخلی بلکه تمام شرکتها در وهله اول نیاز به پشتوانه مالی دارند همچنین از طرف دیگر نباید انتظار داشت که محصولات تولیدی از همان اول اول کیفیتی برابر با نمونه خارجی داشته باشند(البته اگه باشه که چه بهتر) بلکه کم کم و به مرور زمان این پیشرفت باید در اونا دیده بشه.
یعنی درحقیقت یه پای پیشرفت اونا،خود ما هستیم...
اگه واقعا از ته دل به پیشرفت کشورمون علاقه داشته باشیم و یکی از راه های پیشرفت کشور رو پیشرفت این شرکتها بدونیم،حاضر میشیم این کار رو بکنیم. یعنی درسته شاید در سالهای اول با خرید جنس داخلی کم کیفیت ضرر کنیم ولی درعوض پایه خوبی برای آینده درست کردیم...
(این پست و جوابام کلا پر از شعار و این حرفا بود ولی واقعا من خودم بهشون عقیده دارم...
در اینجا باید به این نکته توجه کنیم که ما از محصولی که می خواهیم بخریم چه خواسته هایی داریم؟یعنی نیاز اولیه ما که با خرید آن محصول میخواهیم برطرفش کنیم چیست و بعد به انتخاب محصول ایرانی یا خارجی بپردازیم...همه ما می دانیم که محصولات ایرانی دارای کیفیت و امکانات کمتری هستند ولی اگر نیاز ما را برطرف می سازند نیازی به خرید محصول خارجی نیست.
اگر محصولی مشابه ایرانی دارد سعی کنیم برای پیشرفت کشور و اقتصادمان محصول ایرانی را بخریم .
اکر جز تولید کنندگان هستیم تلاش خود را برای بهبود کیفیت محصولات و افزایش تنوع اجناس انجام داده تا مشتریان داخلی را جذب کنیم و در این راستا پیشرفت کنیم نه اینکه به فکر سود بیشتر خوذ باشیم.
البته فرهنگ خرید اجناس خارجی در کشور کاملا جا افتاده و برای از بین بردن این عادت اشتباه باید از خودمان شروع کنیم.
به نظر من همه ی ما دوست داریم از کالاهای ساخت کشور خودمون استفاده کنیم و به اقتصاد کشورمون کمک کنیم اما وقتی کالاهای داخلی رو با کالاهای ساخت کشور های پیشرفته ی خارجی مقایسه می کنیم واقعا تفاوت را احساس می کنیم و از طرفی نمی توانیم در مقابل تکنولوژی بایستیم و از کالاهای متعارف و معمولی کشور خودمون استفاده کنیم و کالاهای با کیفیت و پیشرفته ی ساخت خارج را نادیده بگیریم.اگر شرکت های ما به جایی برسند که محصولاتشان تا حدودی با آن ها رقابت بکند،عقلانی است که کالای ایرانی بخریم و از ان حمایت کنیم حتی اگر قیمت آن کمی بیشتر از کالای خارجی باشد.
ممنون از نظرتون.
یعنی منظورتون اینه که ما عملا تو پیشرفت شرکتهای داخلی هیچ کمکی بهشون نکنیم و باید صبر کنیم تا اونقدر کیفیت محصولاتشون خوب بشه تا قابل رقابت با کالاهای خارجی بشه، و سپس بعدش ما بریم ازشون خریداری کنیم تا مثلا کمک اقتصادی بهشون کرده باشیم!
اتفاقا بحث سر همین جاست.من منظورم این نیست که شرکتهای داخلی باید درجا بزنند و خروجی هاشونو ارتقا ندن،نه برعکس اتفاقا باید حتی بیشتر از شرکتهای خارجی دنبال باکیفیت کردن محصولاتشون باشن ولی از طرف دیگه در طول مسیر دستیابی اونا به تکنولوژی های برتر و ساخت محصولات بهتر،کاربران و مخاطبان داخلی نیز از اونها باید حمایت کنند...
اصلا بدون شک تا وقتی که محصول از داخل با استقبال مواجه نشه،احتمالا فرصت حضور در بازار بینالمللی رو پیدا نمیکنه!
باسمه تعالی
بررسی این مساله از دید شرعی رو که کنار بگذاریم و از دید عقلی هم که بخوایم به ماجرا نگاه کنیم احتمالا به این نتیجه میرسیم که استفاده از محصولاتی که تولید شده کشورهایی هستند که با ما دشمنن (یا ما با اونا دشمنیم؟!) کمی غیر عقلانی است. اول اینکه اگر بابت اون محصول پول پرداخت کرده باشیم، داریم خودمون از دشمنانمون حمایت مالی میکنیم تا علیه ما کار کنن! و اگر پولی پرداخت نکرده باشیم احتمالا داریم خودمون اطلاعاتی رو به دشمنانمون میدیم تا علیه ما استفاده کنن!
احتمالا اکثرا با حرف بالا موافق هستند ولی چرا در عمل اتفاق دیگهای میافته. یکی از مشکلاتی که به ذهن بنده میرسه اینکه که بیشتر ما عادت کردیم به مصرف محتوا، نه تولید محتوا. دیگه خیلی هنر کنیم کپی و پیست محتوا! این موضوع رو میشه از تعدادی از پستهای وبلاگ خودمون متوجه شد (البته شخص خاصی رو مد نظر ندارم، کلی گفتم) به خاطر همین تا چیزی وجود داره به دنبال ساخت و یا تولید مشابه اون نمیریم، چون یا ما حال و حوصله تولیدش رو نداریم یا اینکه مصرف کننده رغبت استفاده کردن از اون محصول رو نداره.
به نظر شما چرا آمریکا از بین این همه بخشی که تحریم بودیم خودش میاد حوزه IT رو از تحریم خارج میکنه؟ فکر میکنید دلش به حال ما سوخته؟ مطمئنا نه، به نظر من این کار دو دلیل عمده داره:
۱- اگه تحریمهای بخش IT باقی میموند و یا روز به روز بیشتر میشد اتفاقی که میافتاد این بود که یک سری در داخل کشور به فکر ساخت و توسعه نمونههای مشابه محصولاتی که تحریم شده بودند میافتادن (البته بگذریم از این مساله که اولین فکری که این مواقع به فکر ما ایرانیا خطور میکنه دور زدن تحریمه! چه تحریم از نوع داخلی چه خارجی)، و مطمئنا این محصولی که میساختن از کیفیت خوبی برخوردار نمیبود ولی چون اون محصول با کیفیته ، تحریمه، مردم مجبور میشدن بیان از این محصول ایرانیه استفاده کنن و در آخر همان اتفاقی میافتاد که در پست اشاره شد، یعنی حمایت کردن مصرف کننده و انگیزه گرفتن تولید کننده و رسیدن به جایی که محصول ایرانیه که یه روزی قابل استفاده نبود حالا میتونه با محصولات مشابه خارجی رقابت کنه. (همان روشی که ژاپن پیش گرفت و الان داره نتیجه اون کارش رو میبینه)
۲- ماهیت محصولات IT همانطور که در طول ترم اشاره شد به گونه هستش که حد و مرز فیزیکی نداره، استفاده از محصولی همانند وایبر مثل این میمونه که دارید در گوش سازندگان و سرمایهگذارانش با دوستتون صحبت میکنید! به همین دلیل تحریم بودن ایران از محصولات حوزه IT مثل این بود که آمریکا خودش رو از یک نعمت بسیار بزرگ یعنی اطلاعات محروم کرده. به خاطر همین هم آمریکا هیچ وقت از نقض شدن کپیرایت در ایران ضرر نمیکنه بلکه در کل سود هم میبره.
راه حل این ماجرا اینه که مصرفکنندگان کمی از خود گذشتگی نشون بدن و با پایین آوردن سطح توقعاتشون از محصولات ایرانی که مشابه خارجی خیلی بهتری برای اونا وجود داره استفاده کنن (البته سخته) و دوم اینکه تولیدکنندگان نیز قدر این حمایت مصرفکننده رو بدونن تمام تلاش خودشون رو انجام بدن تا هر روز محصول خودشون رو بهبود ببخشند (نشن مثل ایرانخودرو و سایپا که بازار کل کشور تو دستشونه و برای اینکه یه کیسه هوا بذارن توی ماشیناشون کلی منت میذارن سر مشتری!)