نقض حریم خصوصی توسط گوگل پلاس

گوگل در اقدامی عجیب هزاران نفر از کاربران سرویس نوپای خود به نام گوگل پلاس را اخراج یا حساب کاربری آنها را به حال تعلیق درآورد.

به نقل از سی ان ان، این اقدام گوگل باعث شد این افراد در دسترسی به دیگر خدمات روزمره گوگل هم دچار مشکل شوند.

کارشناسان می گویند این اقدام عجیب گوگل تمامی کاربرانی را شامل می شود که با اسامی مستعار به دنبال استفاده از این سرویس هستند.

در واقع گوگل کاربران گوگل پلاس را مجبور به استفاده از اسامی واقعی کرده تا از هویت آنها اطلاع داشته باشد. اقدامی که به معنای نقض حریم شخصی کاربران است چون بسیاری از افراد تمایلی ندارند اطلاعات هویتی واقعی خود را در اختیار گوگل قرار دهند.

افشای بی توجهی گوگل در زمینه حفظ حریم شخصی کاربران در سال های اخیر موجب شده بسیاری از کاربران خدمات این شرکت از نام های مستعار استفاده کنند. حال گوگل این حق را به بهانه های امنیتی از کاربرانش سلب کرده است.

با توجه به اینکه نمایه یا پروفایل کاربران گوگل پلاس برای عموم بر روی اینترنت قابل دسترس است مجبور کردن آنها به افشای هویت واقعیشان می تواند باعث سوءاستفاده گسترده هکرها و ویروس نویسان شود. اما گوگل می گوید برای جلوگیری از ارسال هرزنامه و پیام های مخرب و عدم ایجاد نمایه های قلابی این کار را کرده است.

علیرغم اعتراض های گسترده کاربران گوگل هنوز سیاست خود را در این زمینه تغییر نداده است و استفاده از عدد و علائم نامانوس و کاراکترهای غیرمرتبط را برای کاربران پروفایل های گوگل پلاس ممنوع کرده است. 

کارشناسان می گویند این اقدام عجیب گوگل تمامی کاربرانی را شامل می شود که با اسامی مستعار به دنبال استفاده از این سرویس هستند.

منبع: http://www.bartarinha.ir/fa/news/5927

نقض حریم خصوصی ثبت کنندگان دامنه‌های IR

اگر تا به حال دامنه‌ای با پسوندir ثبت کرده باشید میدانید که برای ثبت آن دامنه باید یک حساب کاربری در ایرنیک داشته
  باشید که این حساب کاربری شامل بعضی‌ اطلاعات خصوصی شما مثل شماره تلفن،آدرس منزل،ایمیل.کد پستی و غیره است.هر دامنه شامل شناسنامه‌ای است که در آن‌ نام دامنه و مشخصات صاحب دامنه مانند شماره تلفن،آدرس و ایمیل وجود دارد که این مشخصات برای عموم قابل دیدن است که میتوانید از طریق بعضی‌ از سایتهای که این کار را انجام میدهند مانند who.is استفاده کنید،که وقتی‌ از سایت whois گرفته شود تمام اطلاعت نمایان میشود که هر شخصی میتواند به راحتی شماره تلفن و آدرس و ایمیل صاحب سایت را به دست آورد  و هر شخص میتواند به هر دلیلی به شما زنگ بزند یا شما را اذیت کند که این باعث نقض حریم خصوصی  شده. در حالی‌ که در دامنه‌های دیگر وقتی‌ اطلاعات شخص صاحب سایت را می‌بینید این اطلاعات نمایش داده نمیشوند یا با کمی‌ تغیرات در نام و عددهای آن به کاربر نشان داده میشوند که باعث حفظ حریم خصوصی فرد شده.

که این موضوع باعث به وجود آمدن این سوال شده که چرا مسئولان ایرانیک از اطلاعات شخصی صاحب سایت نگه داری نمیکنند و چاره‌ای  برای این موضوع پیدا نمیکنند؟


 منبع:http://p30design.net/1391/10/domain-privacy-irnic.html

میراث دیجیتال

به نظر شما امروزه دارایی های فیزیکی یک انسان ارزش بیشتری دارد یا دارایی های مجازی او؟

همه ما بلا استثنا دارای دارایی های مجازی هستیم که علاوه بر اینکه دوست داریم از آنها به بهترین شکل نگهداری شود بلکه در اکثر مواقع بر خلاف دارایی های فیزیکی مان نمی خواهیم فرد دیگری از وجود آنها با خبر شود و یا از آنها منتفع شده و سود ببرد. در واقع اسرار مجازیمان را نمی خواهیم شخص دیگری بداند (چه اسراری که ما را از لحاظ مادی متضرر می کند و چه اسراری که در صورت افشا آبروی ما را به خطر می اندازد). میراث دیجیتال خود را با میراث دیجیتال یک دارنده فروشگاه اینترنتی بزرگ و یا یک فرد سیاسی مقایسه کنید!

آیا می دانید با وجود اینکه میانگین سن کاربران فیس بوک 38 سال است اما سالانه حدود 200000 هزار نفر از کاربران آن می میرند؟ منبع

آیا تا بحال به این موضوع فکر کرده اید که اگر روزی به دیار باقی بشتابید چه بلایی بر سر دارایی های مجازیتان می آید؟

آیا دوست دارید بعد از مرگتان همان طور که با دارایی های فیزیکیتان برخورد می شود با میراث دیجیتالتان نیز برخورد شود؟


مسئله اینجاست که مدیران شبکه های و سرویس های اجتماعی تا کنون در رابطه با این موضوع چه سیاست هایی را پیش گرفته اند و آیا این سیاست ها اخلاقی بوده است یا خیر؟


برای اینکه بیشتر با این سیاست ها آشنا شوید نمونه هایی از آنها را ذکر می کنم:


 

ادامه مطلب ...

همکاری 33 کشور با آمریکا برای جاسوسی سایبری

ایالات متحده آمریکا برای تسهیل جاسوسی‌های سایبری خود قرارداد همکاری با بیش از 30 کشور جهان منعقد ساخته و از این طریق به داده‌های رد و بدل شده در کابل‌های فیبرنوری دسترسی دارد.
 
 اسناد جدیدی که توسط ادوارد اسنودن افشا شده نشان می‌دهد که آژانس امنیت ملی آمریکا به سادگی قادر به استراق سمع ارتباطات اینترنتی کاربران در 33 کشور جهان بوده است.
 
اسم رمز این برنامه RAMPART-A است و در صورت عدم اجرای آن آمریکا برای دسترسی به ترافیک اینترنت در دیگر کشورهای جهان به طور جدی دچار مشکل می شد.
 
پیش از این اسنودن از همکاری های نزدیک آمریکا و انگلیس، کانادا، نیوزلند و استرالیا برای تسهیل جاسوسی های سایبری پرده برداشته بود. اما این اولین بار است که ابعاد گسترده همکاری های اطلاعاتی آمریکا با این تعداد از کشورها مشخص می شود.
 
اسامی این کشورها که دهها ترابایت اطلاعات را در عرض تنها یک ثانیه در اختیار جاسوسان آمریکایی قرار داده اند به شرح زیر است: الجزایر، اتریش، بلژیک، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، اتیوپی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، هند، اسراییل، ایتالیا، ژاپن، اردن، کره جنوبی، مقدونیه، هلند، نروژ، پاکستان، لهستان، رومانی، عربستان سعودی، سنگاپور، اسپانیا، سوئد، تایوان، تایلند، تونس، ترکیه و امارات عربی متحده.