NSA از سال 2008 با نصب برنامه جاسوسی، اطلاعات iPhone را ضبط می کند

بر اساس اسناد فاش شده از NSA توسط مجله آلمانی Der Spiegel، که منتشر شده NSA از سال 2008 با نصب نرم افزاری به اطلاعات آیفون دست یافته است. این نرم افزار در قالب برنامه ای به نام DROPOUTJEEP است. که تمام پیام هایی که به صورت SMS و یا صوتی هستند و تمامی افراد موجود در لیست تلفن و همچنین به بسیاری از اطلاعات کاربران دسترسی دارد.

این برنامه حتی می تواند از راه دور نیز کنترل و فعال شود. تمامی اطلاعات بدست آمده به صورت رمزنگاری شده به NSA ارسال می شود. به گزارش این مجله، NSA همچنین اقدام به کرک اندروید و بلک بری نیز کرده است.

اما اپل به این خبر شدیدا واکنش نشان داده و آن را تکذیب کرده است.

حال می توان گفت با توجه به قوانین بین الملل کشورها آیا NSA برای حفظ امنیت ملی خود مجاز به جاسوسی در سطح وسیعی از این اطلاعات است؟ آیا اپل آگاهانه در همچنین برنامه ای با NSA همکاری کرده است؟ 

می توان گفت اگر شرکت اپل به صورت آگاهانه اقدام به همچنین کاری کند، اعتماد مشتریان خود را از دست می دهد و بنابراین از این کار خودداری می کند حتی اپل و هفت شرکت دیگر در ماه دسامبر طی یک نامه سرگشاده که آن را به اوباما فرستادند، خواستار تصحیح این اقدامات شدند.

منبع: 

http://www.forbes.com

رتبه فساد اقتصادی ایران!

توی این درس کلی اخلاق خوندیم...

به قول مهندس سراج نظریات چندین کشور و قاره رو بررسی کردیم خلاصه کنم، کلی بحث کردیم! کلی از خوب ها و بدها و مشروط ها گفتیم!

داشتم اخبار رو میخوندم که خبری نظرم رو جلب کرد:

در فساد اقتصادی از 177 کشور، 144 شدیم!

همین طور پیش بریم اول میشیم!!!

اصلا هم مهم نیست که کشور "جمهوری اسلامی" است.

تمام اینها رو گفتم و فقط یک سوال " بنظرتون اخلاقیات در جامعه ما از چه جایگاهی برخورداره؟"

اگه حوصله داشتید پیشنهاد هم بدید!!!

پیشنهاد خودم:

سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی

به عمل کار برآید به سخندانی نیست

ایرانی،ایرانی بخر،استفاده کن ...!

تو این پست یه مسئله ای رو مطرح میکنم که ذهن خودمو خیلی مشغول کرده و بهش زیاد فک کردم ولی واقعا به نتیجه درست حسابی‌ای نرسیدم یعنی تصمیم گیری درموردش خیلی سخته!

اونم اینه که با وجود اینکه ما میدونیم تقریبا به هیچکدام از شرکتهای بزرگ فعال در حوزه کامپیوتر و IT نمیتوان اعتماد کرد و احتمالا همشون ما را شنود میکنن و از طرف دیگه تقریبا همه ی این کشورها رابطه خوبی با ما ندارند (البته باید بگیم که تمامی اونا تو آمریکا و صهیونیست خلاصه میشن..!!) و با ما لجند (یا شاید ما با اونا لجیم!!) ، حال باید بازم از محصولات و خدماتشون استفاده کنیم؟!

پیوستن یا نپیوستن ایران به کنوانسیون‌های بین‌المللی مرتبط با حق کپی‌رایت ؟؟؟؟

ایران یکی از بزرگترین کشورهای نقض کپی رایت در دنیا است که طبق آمارهای منتشر شده هر ایرانی به طور متوسط حدود 4 هزار دلار نرم افزار غیر قانونی در کامپیوتر خود دارد. 

در نمایشگاههای ایران اگر کسی  اقدام به فروش یک نرم افزار قفل شکسته کند نه تنها مشکلی برایش پیش نمیاید بلکه مورد استقبال نیز قرار میگیرد (به خاطر قیمت پایین محصولات) اما اگر همین قضیه در نمایشگاه های مشابه مانند جیتکس دوبی اتفاق بیفتد با غرفه ای که همچنین کاری مرتکب شده به شدت برخورد میشود. 

در ایران حتی سازمان های دولتی نیز از این نرم افزارهای غیر مجاز و قفل شکسته استفاده میکنند. 

و تاکنون ایران به هیچ یک از کنوانسیون های بین المللی مرتبط با حق کپی رایت نپیوسته و همین یکی از عوامل مهم ناکامی ایران برای عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی بوده؟

اما از طرفی وزارت ارشاد با ارائه لایحه عضویت در کنوانسیون "برن" 14 دلیل را که ما به این کنوانسیون نپیوندیم ارائه داد. 

بعضی از این دلایل مانند: 

1- تعارض با قوانین مالکیت در اسلام 

2- نقض قاعده نفی سبیل در اسلام 

3-هزینه گزاف 

4-گسترش دلالی و تضعیف تولید داخل 

5-وابستگی ابدی و ... 

حال با توجه به مطالبی که در بالا ذکر شد: 

1-رواج این محصولات نرم افزاری غیرمجاز چه پیامدهایی را ممکن است برای کشور به وجود آورد؟ 

2-آیا استفاده از این نرم افزارهای غیرمجاز از نظر شرعی کار درستی است؟ از نظر اخلاقی چطور؟

3-با توجه به دلایل وزارت ارشاد و پیامدهایی که ممکن است در پی استفاده از نرم افزار غیر مجاز به وجود آید به نظر شما آیا کار درستی است که ایران به این کنوانسیون "برن" نپیوندد؟ 

 پیشنهاد شما چیست؟ 

(14دلیل کامل وزارت ارشاد را در این صفحه میتوانید مشاهده کنید)http://www.taamolnews.ir/fa/news/14583

نرم افزارهای جاسوسی و سرقت اطلاعات:

استفاده از پیوندهایی که بین صفحات وب وجود دارند، ممکن است باعث ارسال و اجرای یک نرم افزار جاسوسی در سیستم شما شود.

بیشتر نرم افزارهای جاسوسی در پوشه برنامه‌ها، به عنوان یک برنامه دیگر نصب می‌شوند. بعضی از نرم افزارهای جاسوسی نیز در رجیستری  ویندوز ذخیره می‌شوند که در این صورت شناسایی آنها سخت می‌شود.

بعضی از برنامه های جاسوس شروع به جمع آوری اطلاعات میکنند. اما بعضی از انواع نرم افزارهای جاسوسی ممکن است اطلاعات مربوط به تک تک کلیدهای صفحه کلید را که استفاده می‌کنید (شامل کلمات عبوری که شما جمع آوری می‌کنید و اطلاعات مربوط به تک تک اسناد و صفحات گسترده‌ای را که شما مشاهده می‌کنید و حتی در وب سایت‌هایی را که به آنها دسترسی دارید)، جمع آوری کرده و حتی فایل‌های شما را به دنبال هرچیزی که شبیه به شماره کارت اعتباری باشد، جست و جو و شناسایی کنند. این گونه اطلاعات ممکن است در فایل‌هایی به نام کوکی ها ذخیره شده باشد.

البته کار این نرم افزارها به زیر و رو کردن اطلاعات محدود نمی شود.این نرم افزارها تقریبا قادرند هرکاری را که کامپیوتر ما انجام میدهد را انجام دهد و یا حتی صفحه ی پیش فرض مرورگر مارا عوض کند.

میتوانند به وب سایت هایی که مورد علاقه ما هستند وارد شوند.

این نرم افزارها میتواننداطلاعاتی را که از ما سرقت کرده اند را به طراح نرم افزار ارسال کنند.

اگر برنامه از نوع تبلیغ افزار باشد، در این صورت از اطلاعات دریافتی برای نمایش تبلیغاتی استفاده می‌کند که ممکن است برای شما جالب باشند.

ضد جاسوس ها:

تلاش کردن برای حذف چنین نرم افزارهایی تقریبا ناموفق است این نرم افزارها وجود مارا در همه جا شناسایی میکنند.برخی از این نرم افزارها به گونه ای طراحی شده اند که پس از حذف دوباره نصب میشوند. بهتر است به جای انجام  این کار از برنامه‌‌هایی نظیر  Spybot Search and Destroy استفاده کرد که از بهترین نرم افزارهای ضد جاسوسی است.ولی با این وجود نمیتواند همه ی نرم افزارهای ضد جاسوسی را شناسایی و منحدم کند.

منبع:http://www.tebyan.net

دستگاهی که مکالمه راننده با تلفن همراه را پیش پلیس رو می‌کند

محققان هندی فناوری جدیدی برای غیر فعالسازی تلفن همراه در هنگام رانندگی طراحی کرده‌اند که قادر به تمایز قائل شدن بین تلفن همراه راننده و سایر سرنشینان خودرو است. شماره‌گیری یا تایپ پیام کوتاه در هنگام رانندگی یکی از دلایل اصلی بروز تصادف محسوب می‌شود. محققان برای پیشگیری از وقوع تصادفات مرگبار، دستگاه های مختلفی برای غیر فعالسازی تلفن همراه طراحی کرده‌اند. برخلاف نمونه‌های موجود که قادر به تمایز قائل شدن بین تلفن همراه راننده و سایر سرنشینان خودرو نیست، محققان هندی سیستم کوچکی طراحی کرده‌اند که بر روی فرمان خودرو نصب شده و پرتوهای ساطع شده از تلفن همراه راننده را شناسایی می‌کند. انرژی مورد نیاز این دستگاه ارزان قیمت 5* 6 سانتی‌متری توسط خودرو تأمین می‌شود.

به محض تشخیص استفاده از تلفن همراه توسط راننده، بوق هشدار پنج ثانیه‌ای به صدا در می‌آید و در صورت عدم قطع تماس تلفنی، سیستم اقدام به غیر فعالسازی تلفن می‌کند، بطور همزمان با کمک یک میکرو دوربین، از راننده متخلف عکسبرداری و  برای مرکز کنترل ترافیک یا پلیس راه ارسال می‌شود.

در صورت تلاش برای تخریب یا برداشتن سیستم از روی خودرو، بصورت خودکار شماره خودرو برای پلیس ارسال می‌شود.  این سیستم از قابلیت نصب بر روی انواع خودروهای سواری، ون، کامیون و اتوبوس برخوردار است.

منبع

http://www.ictna.ir

.

---

فناوری عرضه شده بسیار کارامد و مفید است. خصوصا برای کشورهایی مثل ایران که رکورد دار تصادفات است. مکانیزم کار این سیستم بسیار جالب، فنی و دقیق است اما چند نکته در مورد آن جای تامل دارد. اول اینکه ایا این سیستم میتواند تفاوت وضعیت رانندگی و توقف در صورتی که خودرو روشن است را تشخیص دهد؟(انرژی دستگاه از طریق خودرو تامین می­شود). استفاده از تلفن همراه حین رانندگی تخلف محض است اما در صورتی که راننده توقف کرده باشد و این سیستم همچنان ارتباط را قطع کند یعنی حق منفی راننده جهت استفاده از تلفن همراه آن هم بدون تخلف نقض شده است. نکته دیگر این که آیا اطلاعات راننده فقط هنگام انجام این تخلف برای مرکز کنترل ترافیک ارسال می­شود و یا استفاده ثانویه از اطلاعات ممکن است؟ از آن جایی که سیستم به محض شماره گیری یا تایپ پیام کوتاه فعال می­شود آیا شماره های گرفته شده یا پیام ها ذخیره می­شوند که در صورت مثبت بودن پاسخ عملا نقض حریم خصوصی رانندگان صورت گرفته است. در کنار همه این شبهات استفاده از سیستم فوق ضروری به نظر می­رسد و قطعا اثر بخش خواهد بود اما قبل از همه این حرف ها باید به این سوال پاسخ داده شود چرا انسان­ها با وجود آگاهی از خطرات استفاده از تلفن همراه حین رانندگی باز این کار را انجام می­دهند و این که آیا این کار اخلاقی است که فقط برای اندکی صبر نکردن جان خود و دیگران را به خطر اندازند؟

آیا حق دسترسی به اینترنت جز حقوق اساسی بشر باید باشد؟!!

جواب سازمان ملل بلی است!

در واقع سازمان ملل پیشنهاد کرده حق دسترسی به اینترنت به عنوان حق دسترسی به ارتباطات حداقلی و سرویس‌های اطلاع رسانی به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر شناخته بشه، همچنین در سال ۲۰۰۳ در اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطاعاتی  این پیشنهاد دوباره مطرح شد. ولی در منشوری که چندی پیش در سایت ریاست جمهوری (روحانی مچکریم...!) تحت عنوان منشور حقوق شهروندی منتشر شد چیزی درمورد این موضوع گفته نشده... .

وبلاگ نویسی ناشناس !!

 سارا در یک اداره دولتی به عنوان حسابدار کار میکند. او دریافته است که رییس اداره، قائم مقام وزیر، در حال اختلاس مقادیر زیادی از اموال دولتی است. او مایل است جامعه را از وقوع چنین جنایتی مطلع سازد اما نگران امنیت شغلی خود است.برای همین سارا تصمیم میگیرد وبلاگی راه بیندازد. راهی که ممکن است سارا شناخته شود از طریق تعیین هویت او بوسیله اطلاعاتی است که مرورگرهای وب و یا برنامه های مدیریت ایمیل بدست میدهند. هر کامپیوتری که به شبکه اینترنت متصل میشود  از یک آدرس به نام IP استفاده میکند که گاهی تنها به یک کامپیوتر اختصاص داده شده است و در برخی موارد به دسته هایی از کامپیوترها. این آدرس مجموعه ای از 4 عدد بین 0 و 255 است که بوسیله نقاطی از هم تفکیک شدهاند مثل: 213.165.32.134 هنگامی که سارا در وبلاگ مینویسد اطلاعات IP نیز در نوشته وی ثبت میشود. متخصصین کامپیوتر وزارتخانه با تلاشی مختصرقادر به کشف هویت سارا از طریق IP  او خواهند بود. 

 برای آشنایی با یکی از راه حل های این موضوع یعنی " تکنیکی برای اختفای هویت در وبلاگ نویسی" به ادامه مطلب بروید. 

نقض حریم خصوصی توسط داعیه دار حقوق بشر در جهان

تمامی مکالمات تلفنی در افغانستان توسط سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا شنود می‌شود، این کار نقض صریح حریم خصوصی افراد از سوی کشوری است که خود را داعیه‎دار دفاع از حقوق بشر می‌داند! ... 

امنیت در شبکه های اجتماعی

امنیت در شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک:

امنیت در شبکه های اجتماعی زمانی معنا پیدا میکنه که جاسوسان در این شبکه ها شروع به فعالیت میکنند و اطلاعات ما رو سرقت میکنند.وقی که ما اطلاعاتی رو در شبکه های اجتماعی منتشر میکنیم دیگه هیچ کنترلی روی انها نداریم و علاوه بر دوستان ابزارهای جاسوسی هم به اطلاعات ما دسترسی خواهند داشت.

اطلاعاتی نظیرتاریخ تولد و روابط خانوادگی، محل تحصیل در دوران متوسطه و دانشگاه و شغل فعلی  و محل کارمان

رد نگاه اول شاید لو رفتن این اطلاعات زیاد مهم نباشه ولی وقتی این اطلاعات رو کنار هم قرار بدهیم یک شخصیت حقیقی را میسازه که هم اکنون با توجه به شغلش ساعات خاصی رو از منزل خارج میشه و سر کار میره.

با افرادی که در شبکه های اجتماعی دوست است ارتباط دارد و با آنها در رفت و امد است.

به ورزش خاصی علاقه دارد و میتوان او را در مکانهای ورزشی خاصییدا کرد.

......

فکر نمیکنم کسی حاضر بشه که حتی اطلاعات به ظاهر ساده خودشو به هر کسی بده.

پس چرا در فضای مجازی این کار را به راحتی انجام می دهیم؟

چرا شبکه های اجتماعی به رایگان خدمات متنوعی را در اختیار ما قرار می دهند؟

چرا گوگل در ازاء جستجوی اینترنتی از ما پولی دریافت نمی کند؟

شاید فکر کنید که درآمد گوگل تنها از راه تبلیغات است اما اگر اینگونه فکر میکنید سخت در اشتباهید .بهتر است بگویم که امروزهارزش  مخازن داده از طلا هم فراتر رفته است

تاحالا به این مساله فکر کردید که چرا مرورگر فایر فاکس رایگان است؟

گوگل به ازاء هر بازدیدی که توسط مرورگرهای وب به آن ارسال می شود مبلغ ناچیزی را به کمپانی های تولید کننده های مرورگرها می پردازد که صد البته هرچه کاربرهای یک مرورگر افزایش یابند درآمد کمپانی تولید کننده مرورگر افزایش می یابد

چرا با اینکه موارد فوق را می دانیم باز هم به اشتراک گذاری اطلاعات مهم ادامه می دهیم؟