صدور کارتهای شناسایی الکترونیک برای شهروندان در کشورهای مختلف جهان بحثهای فراوانی پدید آورده و عدهای با این طرح به مخالفت برخاسته و گروهی نیز از آن حمایت کردهاند.
علت مخالفت مردم با این طرح نگرانی از به مخاطرهافتادن حریم خصوصی شهروندان بر اثر گرداوری و ذخیره اطلاعات شخصی مربوط به مردم در پایگاههای خاصی است، چون این احتمال وجود دارد که دولت و احتمالاً افراد یا گروههای تبهکار با دسترسی به این اطلاعات از آنها علیه شهروندان سوءاستفاده کنند.
مزایا و امتیازات کارت شناسایی الکترونیک ملی به تصمیم و سیاست دولتها بستگی دارد و باید دید که دولتها برای این کارتها چه کاربردی در نظر گرفتهاند. اگر قرار باشد از این کارتها صرفاً برای احراز هویت استفاده شود، یعنی برای مثال هنگام ورود به خاک کشور دیگر آن را به مأموران و پلیس مرزی ارائه داد، در آن صورت این کارت نقش گذرنامة الکترونیک را برای دارنده آن ایفا خواهد کرد که با بهرهگیری از آن میتوان از جعل هویت پیشگیری کرد.
از سوی دیگر اگر قرار باشد از این کارت بهعنوان وسیلهای چندمنظوره استفاده شود، یعنی همان سیاست و روشی که دولت آلمان به اجرا درآورد، در آن صورت مزایا و کاربردهای گوناگونی برای شهروندان خواهد داشت.
دولت آلمان از سپتامبر 2008 برای کارتهای شناسایی الکترونیک ملی کاربردهای گوناگونی را مقرر کرد. ازجمله کاربردهای احتمالی اینگونه کارتها دسترسی به خدمات دولت الکترونیک، کارهای بانکی با درجه بالاتری از ضریب امنیت خواهد بود. برآوردها نشان میدهد که با بهراهافتادن خدمات دولت الکترونیک دولت آلمان سالانه بیش از چهل میلیارد یورو در هزینههای دولتی صرفه جویی خواهد کرد.
حالا به نظرتون چیکار کنیم؟
از طرفی هم سیستم امنیتی ایران هم خیلی قوی نیست.اگه قرار باشه چند گروه دولتی از این سیستم استفاده کنند که دیگه خیلی جای بحث داره؟
به نظرتون کدوم سمت رو محدود کنیم؟
نوشته شده توسط مجتبی عبداللهی