PRISM AND ECHELON

در این مطلب می خواهم به یک سری از فعالیت های جاسوسی NSA بپردازم

در اسناد فاش شده توسط اسنودن از پروژه ای به نام PRISM صحبت شده که کار آن کنترل صدا، تصویر، ایمیل ، عکس ، پرونده ها و ارتباطات کاربران بوده است که بخشی از این اطلاعات از  سرورهای شرکت های مایکروسافت، یاهو، گوگل، فیسبوک، PalTalk، AOL، اسکایپ، یوتیوب و اپل بدست می آمده و در اختیار NSA قرار می گرفته تا روی این اطلاعات کار کنند.

این شرکت ها چنین اتهامی به خود را رد کرده اند و گفته اند که با پروژه ی  PRISM  همکاری نکرده اند. اما دولت آمریکا خود بر پروژه ی PRISM  را تایید کرده است.  البته وجود ارتباط بین این شرکت ها و PRISM  را تایید نکرده است اما این موضوع را هم تکذیب نکرده است. به هرحال این شرکت ها همچنان در شرکت در این پروژه را تکذیب کرده اند. به هرحال می توانیم استدلال کنیم که لازم نبوده حتما با این پروژه مستقیما همکاری کنند و می توانستند اطلاعات را به NSA داده باشند و این سازمان این اطلاعات را در پروژه پریسم استفاده کرده باشد. پیش ازین هم در دهه 1990 برنامه جاسوسی اشلون (ECHELON) که از جانب پنج کشور امضا کننده ی پیمان( اوکاسا استرالیا، کانادا، نیوزیلند، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا) انجام می شد که اگر بخواهم خلاصه نحوه ی جاسوسی آن را بیان کنم باید بگویم ، ایمیل ها، فکس و تماس های تلفنی افراد را با استفاده از کلید واژه هایی که برای آن تعیین کرده بودند مورد تحلیل قرار می دادند .

بعد از حوادث یازده سپتامبر ،تغییراتی که به بهانه ی شناخت و جلوگیری از حملات تروریستی در قانون آمریکا به وجود آمد(که در کلاس بررسی شد)  دست سازمانی مثل NSA را برای جاسوسی باز گذاشت. و می بینیم که همانطور که در مطلب دوستان در وبلاگ وجود دارد بعد از افشاگری ، به گفته ی اوباما فقط قرار است سیاست های جاسوسی از مردم و کشورهای هم پیمان آمریکا تغییر کند(که بعید است!) و حرفی از دیگر کشورها به میان نیامده است. بنابراین وجود شبکه  ملی با زیرساخت قوی برای جلوگیری از در دسترس قرار گرفتن اطلاعات کشور می تواند راه حل مناسبی باشد، به شرط آنکه خود این شبکه سبب مشکلات دیگری نشود.

تلاش برای بازسازی اعتماد از دست رفته پس از افشاگری اسنودن

پس از افشاگری اسنودن و ارائه مدارک تکان دهنده ی وی درباره ی شنود، جاسوسی و مانیتورینگ شدید ارتباطات دیجیتال و از راه دور (بیش از یک میلیارد کاربر در سراسر جهان) که بسیاری از آنها را مستقیما از سرورهای مرکزی و ستون فقرات (BACKBONE) به دست می آورد، انتقادات شدیدی به این عمل آمریکا که حتی هم پیمانان و شهروندان خودش را هم مورد این عمل قرار داده است، شد.

این افشاگری سبب عدم اعتماد و در نتیجه سبب آسیب به حوزه های سیاسی، اقتصادی  این کشور شد

در کلاس درس و همچنین اخبارها و سایت ها و دیگر شبکه های اطلاع رسانی در مورد این موضوع  بحث شده و تا حدودی به آن آگاه هستیم

مسئله ای که به آن می پردازیم، این است که مقامات آمریکایی در جهت این بازسازی این اعتماد متزلزل شده یا بهتر بگویم از بین رفته چه کار کرده اند.

باراک اوباما طرحی برای اصلاح عملکرد آژانس امنیت ملی ارائه داد و کلیاتی آن را مطرح کرد.

دراین طرح به هم پیمان و اصطلاحا دوستان نزدیک آمریکا اطمینان داد که جاسوسی علیه آنان متوقف می شودو لازم نیست نگران باشند و اقدامات خود را در جهت اینکار و متوقف کردن جاسوسی از آنهارا شرح داده است. این صحبت باراک اوباما از نظر من نمی تواند قابل اطمینان باشد چرا که او در سال 2011 از شنود آنجلا مرکل سیاست مدار آلمانی باخبر بوده و با وجود موافقت نامه های امضا شده ی آلمان و آمریکا با هدف تبادل اطلاعات در دوسوی آتلانتیک که لزوم آن اطمینان طرفین از سیاست های دوستانه و عدم جاسوسی در اطلاعات است، دستوری برای متوقف کردن آن نداده است،

در این طرح نیز به شهروندان آمریکایی اطمینان داده که با وجود استفاده ی سازمان های امنیتی و اطلاعاتی از برخی اطلاعات اما از حقوق شهروندان حمایت خواهد کرد و نگرانی های آن ها را در مورد حریم خصوصی ارتباطات دیجیتال درک می کند. و اطلاعاتی که سازمان های امنیتی و اطلاعاتی ذخیره و استفاده می کنند در جهت حفظ امنیت کشور است. و دستورات خود جهت پیگیری این کار را داده است

این حرف باراک اوباما جهت به دست آوردن اطمینان شهروندانش است، پیشتر هم شهروندان نگرانی های حریم خصوصی شان را ابراز کرده بودند ولی قبل از افشاگری جاسوسی در اعمال شهروندان را نفی کرده بودند و اگر افشاگری نمی شد این جاسوسی و شنود ادامه پیدا می کرد.

نکته ی جالب توجه این است که باراک اوباما در طرح خود از تغییر سیاست در دیگر کشورها صحبتی نکرده و اینگونه بر می آید که همچنان جاسوسی، شنود، مانیتورینگ و نقض حریم خصوصی ادامه پیدا خواهد کرد. و با توجه به اسناد فاش شده ی اسنودن از جاسوسی در ایران لازم است سیاست های  ارتباطی خود را به صرعت عوض کنیم. مثلا شبکه ی ملی اطلاعات که یکی از دوستان در همین وبلاگ در مورد آن صحبت کرده است.

اعتراض به نقض حریم خصوصی و ابتکارات سازمان NSA در این زمینه...

قبل از پایان سال 2013 در کنگره ای در تاریخ 27 تا 30 دسامبر تمامی هکرهای بزرگ در آلمان گرد هم آمدند و درباره مقالات فراوانی از جمله:

«سخت افزار»، «هنر و زیبایی»، «علوم و مهندسی»، «امنیت» و «سیاست» اطلاعاتی را جمع آوری نمودند.

این کنگره که متشکل از ماهرترین و مشهورترین هکرها می باشد در سال 1981 در برلین تاسیس شد و اولین اقدام هک کردن آنها سرقت پول به نفع سازمان از بانک هامبورگ بود البته این پول به بانک فردای آنروز برگردانده شد ولی این کار باعث شد تا مردم جهان برای هیشه این سازمان را در خاطر داشته باشند.

هم چنین حملاتی به ACTIVEX نیز داشتند.

واما موضوع قابل توجه و مهمی که در این همایش مطرح شد به افشاگری ادوارد اسنودن درباره سازمان NSA باز میگردد.

 

اقدامات آژانس امنیت ملی نقض حریم خصوصی است

یک قاضی فدرال در آمریکا جمع‌آوری مکالمات تلفنی شهروندان را به صورت محرمانه توسط دولت آمریکا خلاف قانون اساسی دانست.

طبق گزارش سی‌ان‌ان  آژانس امنیت ملی (NSA) با جمع‌آوری داده‌های اینترنتی و مکالمات تلفنی در یک پرونده خاص حریم خصوصی افراد را نقض کرده که خلاف قانون اساسی است.

نمی‌توان اقدامی خودخواهانه‌تر و تعرضی مستبدانه‌تر از اقدامات NSA یافت که در آن اطلاعات و مکالمات تلفنی میلیون‌ها شهروند بدون تبعیض و به طور نظام‌مند کنترل و ذخیره شده است و این اقدامات بدون هرگونه تایید قضایی انجام شده است.

بر اساس این گزارش، پنج تن علیه این اقدامات شکایت کرده بودند پس از بررسی اظهارات و شکایات آنها، شاکیان این پرونده خسارات جبران‌ناپذیری را متحمل شده‌اند، در حالی که دولت ادعا می‌کند برای حفظ امنیت مردمش دست به این اقدامات زده است.

همچنین ادعای دولت مبنی بر اینکه حوادث گذشته به آنها اجازه می‌دهد مکالمات تلفنی مشخصی را کنترل کنند رد شد. بی‌اعتمادی شهروندان به امنیت تلفن‌ منازل‌شان سبب شده تا آنها در سه دهه اخیر بیشتر از تلفن‌های عمومی استفاده کنند.

 آژانس امنیت ملی تاکنون حتی یک از این ادعاها را نتوانسته به اثبات برساند که جمع‌آوری اطلاعات و مکالمات تلفنی موجب توقف یک حمله قریب‌الوقوع شده یا به دولت کمک کرده است که یک مساله حساس و مهم را شناسایی کند.

برخی از مسیوولین سیاست‌های آژانس امنیت ملی را در جمع‌آوری اطلاعات طبق قانون اساسی دانسته و آن را مجاز شمرده‌اند.

از آن سو یک سناتور دموکرات و مخالف عملکرد آژانس امنیت ملی،این نظر را نشان دهنده نقض حریم خصوصی افراد توسط مقامات دانست و گفت که این اقدامات، امنیتی برای مردم آمریکا به همراه نداشته است.

وی از کنگره خواست تا قانونی را وضع کنند که بر اساس آن آژانس امنیت ملی تنها روی تروریست‌ها و جاسوسان متمرکز شود نه اینکه مردم بی‌گناه را هدف قرار دهد.

چندی پیش یکی از کارمندان سابق آژانس امنیت ملی به نام ادوارد اسنودن اسنادی را در روزنامه‌های آمریکا و انگلیس منتشر کرد که نشان می‌داد این سازمان ارتباطات اینترنتی و مکالمات تلفنی میلیون‌ها شهروند در آمریکا و دیگر نقاط جهان را کنترل و آنها را ذخیره می‌کند.

انتشار این خبر واکنش‌های زیادی را در جامعه بین‌الملل و در میان فعالان حقوقی برانگیخت.

آنها معتقدند که این اقدامات نقض حریم خصوصی و در نتیجه نقض حقوق بین‌الملل است. این در حالیست که آژانس امنیت ملی مدعی شد تمام این اقدامات را با اجازه و تایید دادگاه‌های کشورش انجام ‌می‌داده است.

حال به نظر شما این اقدامات و تناقض گوییها در هر کشوری به غیر از آمریکا که خود را طلایه دار حقوق شهروندی میداند رخ میداد چه پیامدی داشت؟ایا این نقض حریم شخصی شهروند نیست؟ایا با توجه به این اخبار و اخباری از این دست لازم نیست تغییری در نگرش خود نسبت به شهروندی یا حفظ حریم شخصی انجام دهیم؟؟؟