آثار مخرب بازی های کامپیوتری

امروزه بازی های کامپیوتری بخش مهمی از سرگرمی کودکان و نوجوانان را تشکیل می دهد.این بازی ها به نحوی طراحی شده اند که بسیار جذاب هستند و همه ی نوجوانان را شیفته ی خود کرده اند.

بازی های رایانه ای برای پرکردن اوغات فراغت بسیار مفید هستند و همچنین اگر به صورت فکری و تخیلی باشند می توانند به رشد مغزی کودکان کمک کنند.در مقابل فوایدی که دارند گاهی ما را با مشکلاتی مواجه می سازند و اگر این بازی ها در جای درست خود به کار نروند و یا اینکه مناسب رده ی سنی کودک نباشند مشکلاتی از قبیل ایجاد حس خشونت،تنبلی ذهن،گوشه گیری ایجاد می کنند و باعث افت تحصیلی کودکان می شود.

طراحان بازی های کامپیوتری باید همواره این موضوع مهم را در نظر بگیرند و اصول اخلاقی طراحی بازی های کامپیوتری را رعایت کنند.

وظیفه ی ما نیز این است که تا حد ممکن از بازی های ساخت کشور خودمان که متناسب با فرهنگ غنی ایرانی است استفاده کنیم چراکه کشور های غربی سعی دارند از طریق فناوری های مختلف که بازی های کامپیوتری یک نمونه از آن هاست در ضمیر ناخودآگاه ما تاثیر بگذارند و ما را به سمت و سوی اهداف شوم خود بکشانند.اگر به بازی های رایج در میان کودکان و نوجوانان نگاهی بیاندازیم متوجه این نکته می شویم که اغلب آن ها دارای فرهنگ مغایر با کشور ما هستند و اهداف شومی دارند.به طور مثال اگر به بازی محبوب و پرطرفدار Angry birds با دقت نگاه کنیم متوجه می شویم که طوری طراحی شده اند که تعدادی خوک در مسجد لانه کرده و ما نیز باید مسجد را نشانه بگیریم.این ها همه در ناخودآگاه ما آثار سوء دارد و باید در این مسائل دقت و اهمیت بیشتری داشته باشیم.

اهمیت پیوستن ایران به کنوانسیون برن(قانون کپی رایت)

نقض قانون کپی رایت در کشور ما بسیار زیاد است و به یک مسئله عادی در میان مردم تبدیل شده است.خبر ها حاکی از آن است که وزارت ارشاد لایحه ی پیوستن به کنوانسیون برن یا همان قانون کپی رایت را به مجلس برد تا با گذراندن مراحل قانونی ایران نیز عضوی از این کنوانسون باشد.

از طرفی این خبر می تواند به نفع ما باشد و از طرفی به ضرر ما.با عضویت در این کنوانسیون ما مستلزم به رعایت قانون کپی رایت هستیم.امری که از نظر شرعی نیز واجب است واستفاده از محصولات و تولیدات دیگران بدون پرداختن بهای آن و بدون اجازه ی صاحبان آن ها نوعی دزدی محسوب می شود.

اما این مسئله در ایران با چالش هایی مواجه است از جمله میتوان تحمیل هزینه های بسیار زیاد را نام برد به طوری که با این وضع اقتصادی خرید نرم افزار های میلیونی برای ما که از ابتدا تا کنون به آن ها به راحتی دست می یافتیم و به صورت رایگان یا با پرداختن مبلغ ناچیزی بهترین نرم افزار های دنیا را در اختیار داشته ایم، می تواند برای ما دردسر ساز شود و به گفته ی برخی کارشناسان پیشرفت علمی کشور را پایین می آورد چرا که دسترسی ما به این نرم افزار های مهم و کاربردی همچون ویندوز بخاطر هزینه ای زیاد این نرم افزار ها عملا کاهش خواهد یافت.

اما از نظر من هدف وسیله را توجیه نمی کند.یعنی از نظر اخلاقی صحیح نیست که بخاطر نپرداختن هزینه ی بالای نرم افزار ها خلاف قانون کپی رایت عمل کنیم و به حقوق دیگران احترام نگذاریم.

مخالفان این لایحه بر این عقیده هستند که با پیوستن به این کنوانسیون حریم خصوصی کاربران نقض می شود چرا که بهانه ای می شود برای کشورهای غربی که در حریم خصوصی کاربران ایرانی سرک بکشند تا به دنبال موارد نقض حریم خصوصی بگردند.

به هر حال پیوستن به این کنوانسیون در جهت احترام به حقوق دیگران و کمک به تولید کنندگان داخلی امری ضروری است ولی باید عواقب آن نیز در نظر گرفته شود و راهکاری برای آن ارائه شود.

روبات های قاتل!

هوش مصنوعی و علم رباتیک روز به روز در حال پیشرفت و تکامل است و این مسئله علاوه بر فوایدی که دارد عده ای را از جهت استفاده ی نادرست ازین فناوری نگران کرده است.تولید روبات هایی که تا حدودی می توانند شبیه انسان رفتار کنند و همچنین ساخت هواپیماهای جنگنده ی بدون سرنشین به این نگرانی ها دامن زده و افراد ازین که روزی روبات ها کنترل زمین را بر دست بگیرند ترس و واهمه دارند.

محققان علم رباتیک پیش بینی کرده اند که ربات های جنگنده و حتی قاتل در مسیر تکامل و شکل گیری هستند و طی ده الی بیست سال آینده تولید می شوند.  این روبات ها قادر خواهند بود بدون نیاز به دستور و نظارت  انسان ها ، در حملات نظامی و جنگ ها شرکت کنند و به طور آگاهانه در مورد تیر اندازی تصمیم بگیرند یعنی می توانند در مورد مرگ و زندگی انسان ها مختارانه تصمیم بگیرند!

سازمان جهانی حقوق بشر نیز اعلام کرده باید معاهده ی بین المللی در جهت منع تولید و استفاده ازین سلاح های خودکار شکل گیرد و دولت ها اجازه ی استفاده از آن را نداشته باشند.

شکل گیری این سلاح ها با مسائل اخلاقی بسیاری روبرو خواهد از جمله اینکه اگر روباتی اشتباه کند و در جنگ ها افراد غیر نظامی را هدف قرار دهد چه کسی پاسخگو است؟اگر این قابلیت را داشته باشند که بتوانند حافظه ی خود را پاک کنند رد یابی قاتل و مقتول غیرممکن خواهد بود. یا اینکه اگر روزی این روبات ها به سازندگان خود حمله کنند و قتل و کشتار راه بیاندازند تکلیف جان انسان ها چیست؟طی مصاحبه ای که با استیون ویلیام هاوکینگ فیزیکدان نظری و کیهان شناس  صورت گرفت ایشان اعلام کردند که بدون شک در جنگ میان انسان و روبات، انسان بازنده خواهد بود. بنابراین امنیت جامعه ی بشری در معرض تهدید است و باید فکری به حال آن  کرد.

نظر شما چیست؟آینده ی روبات های جنگنده را چگونه پیش بینی می کنید؟