دست یاری سامسونگ به سازمان سیا
شرکت "اینکیوتل" یک شرکت سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز است که بدون هیچ درآمد سازمانی؛ بر روی شرکتهای دارای تکنولوژی بالا سرمایه گذاری می‌کند. اینکیوتل عموما بر روی شرکتهای درحال پیشرفت و سازمان‌های تحقیقاتی دارای تکنولوژی‌های بالا، سرمایه‌گذاری می‌کند تا برترین توانایی‌های آنها را در اختیار سازمان‌های جاسوسی‌ای همچون CIA، DIA،NGA و دیگر سازمان‌های جاسوسی موجود در آمریکا قرار دهد.
تکنولوژی به کار رفته در اپلیکیشن Google Earth در Google Map، Google Mobile وجود دارد که این
روزها این دو اپلیکیشن اخیر بر روی اکثر گوشی‌های وارداتی به بازار ایران می‌توان
یافت. جالب تر از این مطلب این است که نام Keyhole از یک ماهواره شناسایی
به نام KH الهام گرفته شده است؛
ماهواره‌ی شناسایی نظامی‌ای که بیش از 30 سال یکی از چشمان بیدار آمریکا در آسمان
جهان است. سازمان سیا خود در
ظاهر نمی‌تواند مستقیما وارد زمینه سرمایه‌گذاری بر روی شرکتهای بزرگ و کوچک
تکنولوژیک شود، با راه‌اندازی اینکیوتل این مانع را از سر راه برداشته و با
سرمایه‌گذاری بر روی شرکتهای تکنولوژیکی که بتواند در راه رسیدن به اهداف جاسوسی
داخلی و خارجی‌اش به او
کمک کنند؛ گام‌های خود را در احاطه هر چه بیشتر بر دنیا، با قدرت بیشتری بر می‌دارد.
در این میان شرکتهای به نامی یار و همراه
اینکیوتل شده‌اند؛ که از جمله مهم‌ترین آنها شاید بتوان نوکیا، مایکروسافت، آی‌بی‌ام،
فیس‌بوک، گوگل، اوراکل و بلک‌بری(ریم) را یاد کرد. اما ذکر این نکته جالب است که
سامسونگ نیز سعی کرده است از این معرکه دور نماند. سامسونگ اخیراً بر روی سرویسی به نام "کلاودنت (Cloudant)" سرمایه‌گذاری نموده است که تمامی اطلاعات آنلاین کاربران گوشی‌های
همراه سامسونگ را در آن ذخیره می‌کند.
گذشته از این که
بسیاری از کارشناسان آی‌تی در مورد مشکلات عدیده امنیتی سرویس‌های ابری، نکات
فراوانی را ذکر کرده‌اند، زمانی کاربر با میزان خطرناکی این سرمایه‌گذاری آشنا
خواهد شد که بداند دیگر سرمایه‌گذاران این سرویس ابری چه کسانی هستند.
اینکیوتل با سرمایه‌گذاری 3 – 1 میلیون دلاری بر روی
کلاودنت؛ همچون دیگر سرمایه‌گذاران این سرویس اجازه دستیابی به اطلاعات این سرویس را
یافته است. کلاودنت به وسیله اپلیکیشن‌های
تحت وبی که از طریق اینترنت به این سرویس متصل می‌باشند، حجم بسیار زیادی از
اطلاعات را در خود ذخیره می‌کند و آنها را در اختیار شرکتهای نرم‌افزاری و سخت‌افزاری
سرمایه‌گذار خود قرار می‌دهد تا آنها را تجزیه و تحلیل نموده و بر اساس آن به
نیازمندی‌های کاربران پی‌ببرند. اینکیوتل نیز، این
اطلاعات و تجزیه و تحلیل‌ها را در اختیار سازمان سیا قرار می‌دهد تا آنها با
شناسایی دایره ارتباطات کاربر، اطلاعات مهم او را در اختیار داشته باشند تا در
زمان نیاز از آنها استفاده کنند.
مشخصا واگذاری این اطلاعات توسط شرکت این کیوتل به سازمان سیا امر غیر اخلاقی است که از اعتماد و عدم اطلاع کاربران از این موضوع جهت استفاده شاید سو استفاده از این اطلاعات پرداخته است . از طرفی این شرکت برای پیشبرد اهداف خود از شرکتهای تولید کننده نرم افزار و سخت افزار های کاربردی که اکثر افراد از آن ها استفاده می کنند کمک گرفته است. کاربران نیز به جهت نبودن جایگزینی مناسب برای این نرم افزار ها ناگزیر به استفاده از آنها هستند. شرکت سامسونگ به عنوان شرکتی شناخته شده حتی برای افزایش سوددهی شرکت خود نباید اطلاعات کاربران خود را در اختیار سازمان دیگری قرار دهد. نه تنها سامسونگ بلکه تمامی شرکت های نام برده شده در بالا حق جاسوسی از اطلاعات کاربران خود را ندارند و باید جهت حفظ حریم خصوصی کاربران خود بکوشند. با این وجود آیا راهی برای جلوگیری از دسترسی این شرکت ها به اطلاعات کاربران وجود دارد؟
حتی اگر این جاسوسی برای ارائه خدمات بهتر برای افراد باشد آیا این شرکت ها اجازه جاسوسی اطلاعات کاربران را دارند؟
منبع:
هشدار در مورد استفاده از VPN و فیلترشکن
سرپرست معاونت تشخیص و پیشگیری پلیس فتا در مورد خطر دسترسی غیرمجاز سرورهای خارج از کشور به اطلاعات و داده های رایانه های شخصی کاربران ایرانی که از اشتراک VPN و نرم افزارهای فیلترشکن استفاده می کنند، هشدار داد.
بسیاری از کاربران اینترنت داخل کشور برای گذشتن از سد سایتهای مسدود و فیلتر شده به سراغ نرم افزارهای فیلترشکن، سایتهای پروکسی و همچنین وی پی ان رفته و این رجوع کاربران به این روشهای عبور از فیلترینگ، باعث رشد فزاینده فروش اکانتهای VPN و نرم افزارهای فیلترشکن شده است به نحوی که استفاده کنندگان کاربران ایرانی از VPN حدود ۳۰ درصد اعلام شده. بیشتر و اغلب سرورهایی که اشتراک VPN – وی پی ان- را در اختیار کاربران قرار می دهند نه تنها تمامی اطلاعات رد و بدل شده را بررسی و کنترل می کنند بلکه به همین وسیله با پورتهای باز رایانه کاربر، به اطلاعات درون رایانه وی دسترسی پیدا کرده و امکان کپی برداری و یا دیدن اطلاعات داخلی رایانه کاربر را برای سرورهای خارجی میسر می کنند. با توجه به اینکه کاربران بدون بررسی عملکرد نرم افزارهای فیلترشکن آنها را بر روی رایانه خود نصب می کنند ممکن است این نرم افزارها خود یک تروجان و یا key logger باشند و اطلاعات مربوط به نام عبور کاربری افراد را در اختیار سرور خود قرار دهند. همچنین VPN ها اطلاعات را به صورت رمز شده – encrypt – منتقل می کنند و فرمول خارج کردن از رمز – decrypt – آن در اختیار سرور است و تضمینی وجود ندارد که سرور قبل از رسیدن اطلاعات به مقصد آن را بازخوانی نکرده باشد. استفاده از VPN با عوارض خطرناکی همراه است چرا که کاربر با استفاده از VPN و همچنین نرم افزار فیلترشکن با اتصال به یک سرور در خارج از کشور – عمدتا در انگلیس و آمریکا- متصل شده و همین امر موجب اختصاص یک IP خارجی به رایانه کاربر داخلی می شود که در ادامه این کار، احتمال به سرقت رفتن همه داده ها و اطلاعات رایانه کاربر توسط سرور خارجی وجود دارد.
با توجه به مطالب گفته شده چه راه حلی برای جلوگیری از سرقت اطلاعات کاربرانی که از فیلترشکن یا vpn استفاده می کنند پیشنهاد می کنید؟
آیا راهی برای جلوگیری از سرقت اطلاعات کاربران توسط انگلیس و امریکا وجود دارد؟
این کار انگلیس و امریکا یک امر غیر اخلاقی است یا سیاستی برای ایجاد امنیت کشور خویش است؟
آیا این حجم بالا از فیلتر سایت ها در ایران نیاز است؟ و آیا اثر مطلوبی در فضای اینترنتی و برای افراد ایجاد کرده است یا باعث اثرگذاری معکوس شده است؟
برای دسترسی افراد به مقالات و اخباری که فیلتر شده اند چه راهکاری را پیشنهاد می کنید؟
لنزهای چشمی هوشمند، جدیدترین ابزار جاسوسی گوگل
باز هم شرکت گوگل و باز هم یک امکان دیگر!!
اگر تا به حال نگران فیلم برداری و عکس برداری مخفیانه از خود با استفاده از عینک های گوگل بودید، حال باید دغدغه سوءاستفاده از لنزهای چشمی ساخت این شرکت که مجهز به دوربین هستند را داشته باشید.
گوگل فناوری جدیدی برای نقض حریم شخصی کاربران خود یافته است. این فناوری چیزی نیست جز لنزهای تماسی که به طور مستقیم بر روی چشم قرار می گیرند و مجهز به دوربین های تصویربرداری نیز هستند. این لنز توانایی زوم بر روی تصاویر را نیز دارد! بر اساس این قابلیت هر انسانی که لنز طبی هوشمند گوگل را به چشم زده باشد می‌تواند روی شیئ مورد نظر خود زوم کند و به عبارت دیگر، مانند دوربین عکاسی با چشمان خود اشیا مورد نظر را بزرگنمایی کند.
نکته نگران کننده این است که عینک های گوگل اگر هم برای فیلم برداری بدون اجازه به کار روند قابل شناسایی بوده و می توان کاربران را از استفاده از آنها نهی کرد. اما لنزهای تماسی گوگل به سادگی قابل تشخیص نیستند و لذا سوءاستفاده از آنها بسیار راحت است. گوگل مدعی است این فناوری را برای کمک به افرادی که به علت ابتلای به دیابت یا به هر علت دیگر نابینا شده اند، ابداع کرده است، اما به هر حال نتیجه عملی آن تسهیل امکان نقض حریم شخصی افراد است. از دوربین یاد شده می توان برای پی بردن به میزان قند خون و همین طور ردگیری مسیر نگاه کاربران هم استفاده کرد. این لنز همچنین اطلاعاتی در مورد محیط اطراف مانند وضعیت ترافیک و موانع موجود در اختیار افراد نابینا می گذارد.
گوگل تاکنون در مورد نگرانی‌های افراد در مورد نقض حریم شخصی شان از این طریق سکوت کرده است!!
مسائلی که مطرح می شود این است که تمامی افراد انتظار رعایت حریم خصوصی شان توسط دیگران را دارند در حالی که این محصول براحتی شرایط نقض حریم خصوصی را فراهم می آورد با توجه به مسائل مربوط به حریم خصوصی آیا گوگل حق تولید انبوه جهت استفاده ی آن برای تمام افراد را دارد؟
با توجه به استفاده های مفید دیگری که از این محصول می شود چه تدابیری برای استفاده ی درست از این محصول می توان اندیشید؟
منبع: