118! استفاده یا سوء استفاده...!

اگر تا به حال به زیر دامنه ی 118 از وبسایت مخابرات رفته باشید(http://118.tct.ir)، دیده اید که دقیقا کاری که با شماره تلفن 118 می توان انجام داد، با این وبسایت نیز میتوان انجام داد. یعنی مشخصات یک فرد در هر شهر را وارد کنید و تلفن آن را بیابید. که این یک قابلیت مناسب محسوب می شود و همچنین بار کاری اپراتورهای مخابرات کاهش می یابد. اما مشکل کجاست؟!

 

 وقتی به این سایت می رویم، ابتدا انتخاب می کنیم که به دنبال مشترکین حقیقی هستیم یا حقوقی، برای مثال مشترکین حقیقی را انتخاب می کنیم، سپس به صفحه دیگری هدایت می شویم. در اینجا با وارد کردن استان، شهر، نام و نام خانوادگی و آدرس، میتوان شماره فرد مورد نظر را پیدا کرد.

در اینجا دو مسئله ی این وبسایت واقعا تأمل برانگیز است.

اگر شما بخواهید شماره تلفن یک مشترک را بیابید، در صورتی که یک فیلد را خالی بگذارید و تعداد رکورد های پایگاه داده برای سایر فیلد هایی که پر کردید کم باشد، حتی با آن فیلد خالی هم اطلاع آن مشترک به شما نشان داده خواهد شد!!!

برای مثال فرض کنید شما به دنبال شماره فردی با نام "م*ح*م*د هاتف" در استان تهران و شهر تهران هستید، چون در یک شهر امکان وجود تعداد افراد با دقیقا این نام کم است (رکوردهای دیتابیس کم است)، بدون وارد کردن آدرس هم میتوانید شماره را بیابید! یا در حقیقت آدرس محل زندگی آن فرد را بیابید!!! :)

البته این نکته هم ذکر کنم که تعداد رکوردهای دیتابیس فکر کنم اگر از 150 تا کمتر باشد، نتیجه را نشان می دهد و اگر بیشتر باشد، عبارت " جهت دریافت شماره تلفن مورد نظر لطفا پارامترهای جستجو را کاملتر فرمائید" را نمایش می دهد.

مسئله ی دیگر این وبسایت این است که چرا مخابرات بدون اطلاع مشترکین امکان نمایش این اطلاعات را می دهد؟ یا اصلا چرا این امکان باید به صورت پیش فرض برای تمام مشترکین فعال باشد؟؟

نظر شما درباره این دو مسئله چیست؟

----------------------------------------------------

به نظر بنده این کار کاملا حریم خصوصی مشترکین رو زیر سوال میبره! در ابتدا این وبسایت نباید وقتی که حتی یک فیلد خالی گذاشته میشه جوابی به کاربر بده، چون به کاربر امکان سوء استفاده میده!

در مورد مسئله دوم هم بهتر بود که به صورت پیش فرض شماره تلفن مشترکین در این سامانه نباشد، تا هنگامی که خود فرد شماره اش رو اجازه بده در این سامانه قابل رویت باشه.

نکته: من خودم هم در اینجا متاسفانه حریم خصوصی شخص "م*ح*م*د هاتف" رو زیر سوال بردم :( که البته هدفم این بود منظور بنده رو متوجه بشید و همچنین یک اسم کمیاب باشه. برای تست کردن این اسم، علامت ها * را بردارید

نظرات 1 + ارسال نظر
علی سراج (مدرس) پنج‌شنبه 25 اردیبهشت 1393 ساعت 23:57

همواره حریم خصوصی در برابر برخی خدمات قرار می گیرد. اصولا خود خدمات ۱۱۸ از ابتدا مخالف حریم خصوصی بوده است. فرض کنید شما می دانید منزل شخصی در کدام منطقه است ( زیرا مثلا به طور اتفاقی دیده اید که منزلشان کجاست ) شما می‌توانید با تماس با ۱۱۸ و اعلام منطقه آنها به شماره تلفن شان دست یابید. طبعا دو امکان opt-out یا opt-in متصور است. (یعنی پیشفرض این باشد که شخص مشخصاتش در فهرست ۱۱۸ باشد مگر اینکه خودش درخواست حذف بدهد؛ و یا برعکس: پیشفرض این باشد که شخص مشخصاتش در سیستم نباشد مگر اینکه خودش درخواست بدهد.) اگر سیستم opt-in باشد، دیگر خدمات ۱۱۸ تقریبا معنای خود را از دست می‌دهد، زیرا چنانکه در کلاس گفتیم، اکثر مردم پیشفرض را تغییر نخواهند داد، و شماره اکثریت مردم در آن نخواهد بود. امروزه پیشفرض opt-out است.
طرح دیگر این است که برای مشاغل(مشترکین حقوقی) پیشفرض opt-out و برای افراد [حقیقی] پیشفرض opt-in باشد.
البته باید دانست که در بسیار از کشورهای غربی حتی پیش از ورود اینترنت هم بدون آدرس، شماره تلفن افراد در دسترس بوده، و در کتابچه‌هایی که هر ساله شهرداری درب خانه همه مردم می فرستاده، شماره تلفن همه اهالی شهر (و حتی آدرس خیابان‌شان) در آن وجود داشته است. (تحت نام Telephone directory یا phone book، در کنار Yellow pages برای مشاغل)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد