حریم خصوصی در اسنادبین الملل

حریم خصوصی در اسنادبین الملل

حق حریم شخصی به خوبی در قوانین بین المللی آمده است. بدنبال پذیرش اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 و ماده 12 که مستقیماً در رابطه با موضوع حریم شخصی است شروط مشابهی در قرار داد بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون اروپا در مورد حقوق بشر و سایر کنوانسیون ها و توافقات منطقه ای آمده است.

  

اعلامیه جهانی حقوق بشر در ماده 3 چنین می گوید«هر فردی حق زندگی، آزادی  و امنیت شخصی دارد»  و در اصل 12 نیز آمده «نباید در زندگی خصوصی امور خانوادگی، اقامتگاه  یا مکاتبات هیچ کس مداخله های خودسرانه صورت گیرد یا به شرافت و آبرو و شهرت کسی حمله شود در برابر چنین مداخله هایی برخوداری از حمایت قانون حق هر شخصی است.

شورای اروپا در قطعنامه ای که درباره حریم خصوصی صادر کرده حریم خصوصی را به عنوان حقی نسبت به داشتن زندگی با سلیقه خود و حداقل مداخله دیگران تعریف کرده است. کنفرانس حقوقدانان درباره حق رعایت حریم خصوصی که در نروژ برگزار شد در بند 2 اعلامیه خود آورده است«حق حریم خصوصی حقی است نسبت به تنها ماندن نسبت به زندگی کردن با سلیقه خود و یا حداقل درجه مداخله دیگران».

در اعلامیه حقوق بشر اسلامی مصوب 14 محرم 1411 قمری در قاهره نیز درماده 18 قسمت «ب» در راستای توجه به حریم خصوصی آورده است:«هر انسانی حق دارد که در امر زندگی خصوصی خود استقلال داشته باشد. و جاسوسی یا نظارت بر او و مخدوش کردن حیثیت او جایز نیست و باید از او در مقابل هرگونه دخالت زورگویانه حمایت شود».

توجه به حریم خصوصی در بیانیه اصول اجلاس عالی سران درباره جامعه اطلاعاتی مصوب 12 دسامبر 2003 نیز دیده می شود. در ماده 35 این بیانیه آمده:« تقویت چارچوب اطمینان بخش از جمله امنیت اطلاعات و امنیت شبکه،  تضمین اعتبار، حفظ حریم خصوصی و حمایت از مصرف کننده از پیش شرط های ایجاد جامعه اطلاعاتی و ایجاد اعتماد میان استفاده کنندگان از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی است..» درماده 58 نیز در استفاده از فناوری های اطلاعاتی رعایت حقوق بشر و آزادیهای بنیادین از جمله حریم خصوصی تاکید شده است


منبع:http://www.usinfo.state.gov.com/

نظرات 1 + ارسال نظر
sara ahmadi شنبه 10 خرداد 1393 ساعت 10:15

پذیرش و شناخت حریم خصوصی به‌عنوان یک حق، ریشه در تاریخ دارد. در انجیل، قوانین یهود و سوگند بقراط، از این حق سخن به میان آمده است. در ادیان مختلف هم می‌توان محترم شمردن حریم خصوصی افراد را یافت. حریم‌ خصوصی‌ به‌ عنوان‌ یکی‌ از اساسی‌ترین‌ مصادیق‌ حقوق‌ بشر، از توجه‌ به‌ شأن‌ و منزلت‌انسانی‌ و ارزش های‌ مبتنی‌ بر انواع‌ آزادی‌ها نشئت‌ گرفته‌ و امروزه‌ به‌ یکی‌ از کانونی‌ترین‌ مباحث‌ در جامعه‌اطلاعاتی‌ و یکی‌ از مهم‌ترین‌ مسائل‌ حقوق‌ بشر در عصر جدید تبدیل‌ شده‌ است‌. علی‌رغم‌ اینکه‌ حق‌ حریم‌ خصوصی‌ به‌ عنوان‌ یکی‌ از ملموس‌ترین‌ و عینی‌ترین‌ و پرکاربردترین‌ حقوق‌، برای‌ هر فردی‌ شناخته‌ شده‌ است‌ ولی‌ هنوز صاحب‌ نظران‌ برجسته‌ دنیا نتوانسته‌اند بر سر یک‌ تعریف‌واحد، به‌ توافق‌ برسند، زیرا از میان‌ تمام‌ موارد حقوق‌ بشر، تعریف‌ حریم‌ خصوصی‌، از بقیه‌ دشوارتر وپیچیده‌تر است‌ و بشدت‌ به‌ فرهنگ‌ و زمینه‌ و محیطی‌ که‌ در آن‌ عمل‌ می‌کند بستگی‌ دارد. عدم‌ وجودیک‌ تعریف‌ کامل‌، نشان‌ از کم‌اهمیتی‌ این‌ مفهوم‌ نیست، تا آنجا که می توان گفت تمامی‌ موارد حقوق‌ بشر، جنبه‌ها و ابعادی‌ از حق‌ حریم‌ خصوصی‌ هستند. اما آن چه که مسلم است این است که تنها ورود این مبحث به قوانین مدون کافی نیست و نیاز به اقدامات عملی دارد. دنیای اطلاعاتی افراد در کل دنیا امروز بسیار گسترده است و گاها از مرزها عبور کرده است و الزام وجود حریم خصوصی اطلاعاتی که مهم ترین جنبه حریم خصوصی است کاملا حس می شود و البته به تبع موارد نقض حریم خصوصی هم افزایش یافته است. اما بسیاری از افراد یا اطلاعی از حق حریم خصوصی خود در موقعیت های مختلف ندارند و یا مجبور به نقض آن می شوند. بهتر است که شرکت ها و سازمان ها به خصوص آنهایی که در فضای مجازی فعالیت می کنند بیشتر سعی کنند تا حق حریم خصوصی و مواردی که امکان نقض این حق را در سرویسی که ارائه می دهند را برای کاربران و مشتریانشان تبیین کنند چون تجربه نشان داده است که اکثر افراد معمولا به privacy policy ها مراجعه نمی کنند.از طرف دیگر کاربران نیز باید دقت بیشتری در حفظ و نگه-داری اطلاعات خود نشان دهند.
http://bashgah.net
خودم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد