اخلاق فناوری اطلاعات

بی طرفی شبکه ای ، آری یا نه ؟!

برای هر کاربر اینترنت مهم است که بی طرفی شبکه‌ای و قوانین پیشنهادی FCC را برای حفظ آزادی اینترنت بداند. بی طرفی شبکه‌ای قانونی است که طبق آن دولت‌ها باید اینترنت را به طور مساوی بین همه تقسیم کنند. این یعنی ISPها نباید اینترنت را قطع کنند...

در پی اجرای این قانون بزرگ‌ترین شرکت ارتباطی دنیا با نام کام‌کست ( Comcast) به کاربران اجازه می‌داد فایل‌های حجیم را در اینترنت به اشتراک بگذارند. با این کار ، رئیس کمیسیون ارتباطات فدرال که جمهوری‌خواهی به نام کوین مارتین بود کام‌کست را توبیخ کرد اما دادگاه اعلام کرد که کمیسیون ارتباطات فدرال حق توبیخ کام‌کست را به دلیل وجود قانون بی طرفی شبکه ای ندارد. از طرفی نیز بر اساس این طرح هر سایتی به هر نحو محتوای دارای Copyright (حق نشر) را بدون اجازه انتشار می داد. که این سست بودن قوانین اینترنت آزاد باعث انتقاد گروه دفاع از حقوق مشتریان نیز شد. با این روند ، موافقان بی‌طرفی شبکه‌ای از کمیسیون ارتباطات فدرال خواستند قوانینی وضع کند که برطبق آن، سرویس‌دهندگان نه‌تنها دسترسی مصرف کننده‌ها را کنترل کنند بلکه سرویس‌های مخابراتی مبتنی بر اینترنت نیز ارائه دهند.

موافقان طرح اخیر اعتقاد دارند که با استفاده از آن می توان از سرقت مطالب جلوگیری و به این ترتیب از محتواهایی که دارای حق مالکیت هستند حمایت کرد. اما این طرح مخالفان بیشتر و جدی‌تری دارد. آنها معتقدند که این قانون می‌تواند این اختیار را به دولت ها بدهد که به‌راحتی بر محتوای وب‌سایت‌ها نظارت کنند و به تشخیص خود آنهایی را که باعث نقض حق مالکیت آثار شده‌اند تعطیل کند.

با توجه به بحث مذکور این نتیجه حاصل می گردد که بی طرفی اینترنتی حصارها را برای حضور شرکت ها و کاربردهای جدید پایین آورده و آزادی حاصل از آن به خلق ده ها سرویس مانند گوگل، توییتر، نتفلیکس، آمازون، اسکایپ، آیتونز و غیره منجر شده است لذا وضع قوانین کنترل و نظارت بر شبکه های مجازی امری ضروری برای جلوگیری از نقض مالکیت ، کپی رایت و حریم خصوصی و ... خواهد شد.

اما با توجه به اینکه سرویس‌دهندگان این حق را باید دارا باشند که اینترنت را به طور مساوی تقسیم کرده و بطور آزادانه استفاده کنند به نظر شما :

آیا قانون گذاری برای دفاع از بی طرفی شبکه ای لازم است؟

با وجود قانون بی طرفی شبکه ای چگونه می توان از نقض حق مالکیت جلوگیری کرد ؟

منبع :

پایگاه خبری قطره www.ghatreh.com

www.digiato.com

www.itiran.com

اینترنت باز قانونگذار بی طرفی شبکه ای حق مالکیت

فاطمه روشن دوشنبه 12 خرداد 1393 ساعت 15:44

نظرات 2 + ارسال نظر

fatemeh سه‌شنبه 13 خرداد 1393 ساعت 17:39

به نظر من قانون گذاری برای رعایت مساوات در همه ی زمینه ها لازم است.در اینترنت هم مساوات و رعایت اعتدال به صورت های مختلفی معنی میشود اما همانطور که در مورد بالا ذکر شد یک زمینه ی رعایت مساوات میتواند همین حق دسترسی به اینترنت برای همه ی افراد و شرکت ها باشد.
البته از جهاتی هم ممکن است شرکت هایی که خدمات مهم و بارزی را به جوامع میدهند مانند گوگل، توییتر، نتفلیکس، آمازون، اسکایپ و ... ادعای حقوق بیشتری را نسبت به کاربران عادی کنند . اما این موضوع نباید از رعایت مساوات و عدالت در اینترنت جلوگیری کند.
پس بهتر است که در این زمینه هم قانون هایی وضع شود.

mahdiye سه‌شنبه 13 خرداد 1393 ساعت 15:21

ممکن است نظرات متضادی در رابطه با این پرسش بوجود بیاید. از یک سو مخالفان قانون گذاری می گویند اگر بی طرفی شبکه ای واقعا برای مصرف کنندگان خوب باشد، نیروهای بازار باعث رعایت آن از طرف ISP ها خواهند شد و برای آنها بهتر است که ارزش محتوایی سرویس های خود را نزد مصرف کننده بالا ببرند، زیرا می توانند قیمت خدمات عمومی خود را هم افزایش دهند. پس اگر واقعا بی طرفی شبکه ای باعث افزایش نوآوری می شود، ISP ها شبکه های خود را باز نگه می دارند تا مردم بیشتری به محتواها و سرویس های آنلاین دسترسی داشته باشند. همچنین برخی کاربردها (مثل تماس صوتی و بازی های آنلاین) در مقابل تاخیرهای احتمالی در ارسال بسته-داده ها بسیار حساس هستند. پس در صورتی که گزینه ای برای اطمینان از کیفیت این نوع اتصال ها و ادادن اولویت به آنها در ازای پرداخت هزینه بیشتر باشد، رضایت مصرف کنندگان اینترنت در نهایت بالا خواهد رفت. اما قانون گذاری و محدود کردن ISP ها، مانع از تجربه کردن چنین خدماتی است.
اما موافقان قانون گذاری مخالف این استدلال هستند. آنها به حق انتخاب مشتریان اشاره می کنند که برای دریافت خدمات محلی، در صورت نارضایتی از یک سرویس فقط چند انتخاب محدود در اختیار دارند. در ضمن بسیاری ISP ها تضاد منافعی دارند که می تواند آنها را به سمت ایجاد محدودیت های مضر برای مصرف کنندگان ولی مفید برای کسب و کار ISP ها سوق دهد. برای مثال، در بازار پرسودی مثل ایالات متحده، در حال حاضر بیشتر خطوط پهنای باند محلی (زمینی) توسط شرکت هایی ارائه می شود که دستی هم در شبکه های کابلی دارند؛ مثلا کام کست و تایم وارنر. اینها می توانند در صورت احساس خطر از جانب رقبای اینترنتی نظیر نتفلیکس و هولو، دسترسی به وب سایت های استریم محتوای آنها را سخت کنند. در اصل درگیری بین نتفلیکس و کام کست بر سر کیفیت سرویس نتفلیکس بر روی شبکه کام کست نیز از همین جا شروع شده است.
به نظر من موافقین این قانون گذاری استدلال بهتری دارند هرچند مخالفین این طرح بسیار زیاد اند اما دولت برای کنترل عدم نقض حق مالکیت که عدم رعایت آن باعث ضایع شدن حق افراد می شود. افراد می توانند در صورت علاقه نداشتن به کنترل این اطلاعات توسط دولت به سرویس های دیگر رو آورند. اما اطلاع رسانی این موضوع به افراد باید انجام شود تا افراد با آگاهی سرویس مورد نظر خود را انتخاب کنند.