اخلاق فناوری اطلاعات

آیا حق دسترسی به اینترنت جز حقوق اساسی بشر باید باشد؟!!

جواب سازمان ملل بلی است!

در واقع سازمان ملل پیشنهاد کرده حق دسترسی به اینترنت به عنوان حق دسترسی به ارتباطات حداقلی و سرویس‌های اطلاع رسانی به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر شناخته بشه، همچنین در سال ۲۰۰۳ در اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطاعاتی این پیشنهاد دوباره مطرح شد. ولی در منشوری که چندی پیش در سایت ریاست جمهوری (روحانی مچکریم...!) تحت عنوان منشور حقوق شهروندی منتشر شد چیزی درمورد این موضوع گفته نشده... .

حال نظرات و موارد مختلف:

دکتر حمدون توره، دبیر کل اتحادیه جهانی مخابرات (ITU):حق ارتباط نمی‌تواند نادیده گرفته شود و اینترنت قدرتمندترین منبع روشنفکری است که تاکنون ساخته شده و دولت‌ها باید اینترنت را همانند جاده‌ها، آب و برق جزء زیرساخت حیاتی درنظر بگیرند.

تیم برنرزلی، پدر وب : دسترسی به وب حق تمام انسانها و یکی از موازین حقوق بشر است.

وینتون سرف،پدر اینترنت و معاون رئیس گوگل : دسترسی به اینترنت حق بشر نیست:

"این مقوله هرچند معقول، نکته مهمی را فراموش می کند: اینکه فناوری یک فعال حقوق است اما خودش یک حق نیست. باید سطح بالایی وجود داشته باشد که به خاطر آن، چیزی بتواند به عنوان یک حق بشر مورد ملاحظه قرار گیرد. به بیانی ساده، این چیز باید در میان چیزهایی قرار داشته باشد که به آنها برای دستیابی به زندگی های سالم در کیفیت انسانی نیاز داشته باشیم و یا اینکه با چیزهایی مثل آزادی از شکنجه یا آزادی وجدان روبه‌رو باشیم. اما این اشتباه است که بخواهیم یک فناوری را در مقوله‌ای تا این حد مهم قرار دهیم. چون موجب می شود که با گذر زمان برای مسائل اشتباه ارزش قائل شویم. برای مثال، اگر مدتی قبل، اسب نداشتی امرارمعاش برای زندگی سخت بود. اما حق مهم در آن مورد، حق برای امرارمعاش برای زندگی بود نه حق برای داشتن یک اسب. اگر امروز برای داشتن یک اسب حق داشته باشی نمی دانی که باید با آن چه کار کنی.

بهتر کردن اینترنت تنها یک روش هرچند مهم است که از طریق آن می توان شرایط بشر را بهتر کرد اما حق نیست."

ارسلان فتحی پور رییس کمیسیون اقتصادی مجلس : دسترسی به قسمت‌های مثبت اینترنت حق همه مردم است.

در کشور فنلاند حق شهروندان در برخورداری اینترنت پرسرعت 1 مگا بایت به عنوان یک حق قانونی شناسایی شده است و دولت موظف است که دسترسی به اینترنت پرسرعت را برای تمام مناطق کشور فراهم آورد.

استونیا، کاستاریکا، یونان، فرانسه نیز به نوعی دسترسی به اینترنت را به عنوان یک حق اساسی برای شهروندان خود شناسایی کرده‌اند.

بر اساس یک بررسی جدید، از هر پنج نفر در سراسر جهان، چهار نفر معتقدند دسترسی به اینترنت جزء حقوق اساسی بشر است.

با همه‌ی این تفاسیر من فکر میکنم با توجه با اهمیت اینترنت و تبدیل شدن اون به یک نیاز روز افزون بهتر بود که بندی از منشور حقوق شهروندی رو به این مسئله اختصاص میدادند ، مثلا چیزی شبیه به این:

دولت موظف است شرایط لازم برای دسترسی به اینترنت را برای کاربران گروه‌های مختلف (با توجه به نیازشان)اعم از سرعت بالا،هزینه مناسب،کیفیت سرویس مناسب و ... فراهم کند.

هر فردی حق دارد به صفحات اینترنتی‌ای که مخالف با قوانین فیلترینگ نیستند،به شکل شایسته‌ای دسترسی داشته باشد.

درمورد مبحث فیلترینگ و مسائل مرتبط با آن در کلاس بحث شد ولی من فقط میخوام اینو بگم که به نظرم هر کشوری باتوجه به آداب و سنن مردمانش و سیاست پشت پرده دولتش، میتونه حق دسترسی به بعضی از صفحات و مطالب رو به مردمانش نده (البته با رعایت اعتدال!) ولی باید برای سایر دسترسی‌های افراد (دسترسی به موارد قانونی) احترام قائل بشه و زیرساخت‌های مناسبشو فراهم کنه.

من فکر میکنم تو کشور ما مورد اول خوب و عادلانه رعایت میشه یعنی هم از طرفی به حق آزادی بیان توجه میشه و هم مطالب دارای پتانسیل فیلترشدن،با قدرت فیلتر میشن ولی مورد دوم نه!

یعنی اونجوری که باید،عزم دولت مردان برای ایجاد یه زیرساخت مناسب برای دسترسی مردم به اینترنت پاک جزم نیست البته اخیرا وزیر ارتباطات در این باره حرفای خوبی زده...

حالا به نظرتون الان تو کشور ما وضعیت چطوریاست؟!

آیا حق دسترسی به اینترنت بطور مناسبی وجود داره؟

آیا اصلا اونو باید جز حقوق شهروندی بدونیم؟

آیا حرکت دولت به سمت اینترنت پاک با سرعت خوبی انجام میشه؟

منبع شناسی:

حق دسترسی به اینترنت

حق دسترسی به اینترنت حقوق بشر

حامد سلیمانی سه‌شنبه 13 خرداد 1393 ساعت 09:06

نظرات 4 + ارسال نظر

بهنام کلهری پنج‌شنبه 5 تیر 1393 ساعت 21:52

سلام
موضوع خوبی انتخاب کردی.
منم موافقم که استفاده از اینترنت حقه همه مردمه و همه باید از پیشرفتهای دنیا بهرمند باشند
اما متسفانه همیشه در همه ی موارد افرادی با استفاده ی بدشون اثرات منفی به جای مذارند و از ان سواستفاده میکنندو که بنظرم اگر در زمینه ی فناوری اطلاعات مانند این وبلاگ یک نوع مدیریت و کنترلی که هرچند بسیار مشکل ولی شدنی است برقرار شود یا شبکه ی ملی اطلاعات (که تو پستم براتون گذاشتم) استفاده کنیم میتوان در راستای پیشرفت استفاده کرد.

fatemeh سه‌شنبه 13 خرداد 1393 ساعت 17:10

کشورهایی که بخواهند توسعه پیدا کنند نیاز به فناوری اطلاعات و منابع گسترده دانش به روز دارند ماهم از این قاعده مستثنا نبوده و نیاز داریم برای پیشرفت و توسعه هم پای دانش روز پیش روی کنیم.
به جای حذف اینترنت جهانی می‌تونیم زوایای نامطلوب این منبع اطلاعات بی نهایت و بیکران را با فیلترینگ حذف و اثرات سوء را محدود کرد.
در مورد سایت‌ها و مطالب اشاعه شیطان پرستی، فساد و فحشا و آرمان‌های مغایر انقلاب اسلامی می‌تونیم اعلام فیلترینگ کنیم اما نه این که دسترسی مطلق را قطع کنیم.
درواقع اینترنت مسی دست یافتن به اطلاعات و دانس بشری رو اسون میکنه.
دسترسی به قسمت‌های مثبت اینترنت حق همه مردمه. البته باید به این موضوع توجه کنیم که اینترنت ملی نمایش توان ملی ماست. ضمنا اگر توان اجرای اینترنت ملی را داشته باشیم می‌توانیم اینترنت منطقه ای و پس از آن اینترنت اسلامی مطابق با شعائر دینی و اسلامی داشته باشیم و بتوانیم فناوری این نوع اینترنت را به خارج از مرزها صادر کنیم، مایه فخر و مباهات است.

میترا قربانی سه‌شنبه 13 خرداد 1393 ساعت 17:04

با توجه به این که امروزه بیشتر اطلاعات مورد نیاز بشر یا می توان گفت تقریبا تمامیه آن ها بر روی اینترنت وجود دارد بنابراین لزوم دسترسی به آن امری غیر قابل اجتناب است .همچنین باتوجه به این که دنیا به سمت دهکده ی جهانی پیش می رود و این فر هنگ کم کم در تمام دنیا به وجود می اید باز هم بر لزوم دسترسی به اینتر نت تاکید می کند.
امروزه نیاز به اطلاعات جزو نیاز های اساسی انسان ها شده چون جامه براساس اطلاعات اداره می شود پس دسترسی به اینترنت هم جزو نیاز های اساسی است و به نظر من می توان گفت جزو حقوق بشر است.
اما تو کشور ما متاسفانه یا به دلیل عدم وجود زیر ساخت های مناسب یا بعضی از سیاست ها این مسئله به درستی رعایت نمیشه.یعنی مردم نمی توانند در همه جا به اینترنت دسترسی پیدا کنند.در حالی که کشور ما برای این که از جامعه جهانی عقب نیفته باید امکان دسترسی به اینترنتو برای همه فراهم کنه.
همچنین به نظر من حرکت به سمت اینترنت پاک با سرعت خوبی انجام نمیشه و ما در این زمینه دچار ضعف هایی هستیم

sara ahmadi سه‌شنبه 13 خرداد 1393 ساعت 15:30

جالبه که با وجود نگرانی‌ها درباره حریم خصوصی و کلاهبرداری، مردم سراسر جهان دسترسی به اینترنت رو حق اساسی می‌دونند. این که بخواهیم این مورد را با گذشته مقایسه کنیم اساسا کار درستی نیست چون شرایط کاملا عوض شده. امروزه زندگی اطلاعاتی برای افراد یکی از مهم ترین جنبه های زندگیشون حساب میشه و اینترنت بهترین گزینه برای دسترسی به اطلاعاته. پس دسترسی به اینترنت یک حق برای افراد که هم میتونه حق مثبت باشه که وظیفه فراهم کردن اون به عهده دولت باشه و هم حق منفی یعنی کسی حق نداره دیگری رو از دسترسی به اینترنت منع کنه. فیلتر کردن اینترنت هم مثل این است که با این که رانندگی حق افراد است اما پلیس میتونه جلوی ورود به خیابان یک طرفه رو بگیره. فیلتر کردن هم یه جاهایی واقعا لازمه. قبول دارم که در مواردی هم فیلترینگ بیش از حد داریم اما باید قبول کنیم ما فعلا زیر ساخت IT قوی نداریم و با توجه به این موضوع این که به قول شما اینترنت پاک هم گاهی مورد فیلتر قرار بگیره جای تعجب نداره. اما همون جوری که میدونید مواردی که باید فیلتر شن از مواردی که نباید فیلتر میشدن بیشتره اما این دلیل نمیشه که دولت فکری برای این مساله نکنه و باید هرچه زودتر جهت فیلترینگ صحیح اقدام کنه.