دوربین ھای مداربسته نقض حریم خصوصی یا عامل پیشگیری از جرم؟

مسئله استفاده از دوربین ھای مداربسته تبدیل ب یکی از دغدغه ھای شھروندان در سراسر جھان شده

است. مردم نگرانند ک گسترش استفاده از این دوربین ھا توسط دولت و شرکت ھا و موسسات، آزادی و

حریم خصوصی آنھا را ب خطر اندازد.

با توجه ب این نکته ک در حال حاضر در سطح شھر و در خیابان ھا از دوربین ھای مداربسته استفاده شده است، باید بگویم ک این امر یک عامل بازدارنده بر کاھش جرایم مرتکبان خواھد شد. این امر برای جامعه بشری بسیار مفید خواھد بود.

باید توجه کرد ک برای استفاده از دوربین مداربسته، قانون مدونی نداریم و این نقص قانون است ک امید است مجلس شورای اسلامی در این خصوص مصوبه ای را تصویب کند. اما باید اجمالا ب این موضوع تاکید کرد ک فیلم و عکس ضبط شده توسط دوربین در ماده ١٢۵٧ قانون مدنی جزو ادله اثبات جرم نیست و تنھا می تواند در کنار سایر دلایل در اقناع قاضی موثر باشد.

ھر چند ک در گذشته واکنش سنتی ب جرایم حول محور مجازات استوار بوده است، اما از ھمان دوران نیز با بررسی رابطه جرم با علت وقوع آن بحث ھایی برای از بین بردن آن و پیشگیری از وقوع جرم مطرح می شده است. پیشگیری از وقوع جرم ب خصوص در ادیان الھی جزو بھترین و موثرترین راه ھای کاھش میزان ارتکاب جرم در جوامع محسوب می شده است.

با توجه ب آنچه کارشناسان مورد تاکید قرار دادند تا زمانی ک این دوربین ھا اعمال و رفتار شھروندان را در محیط ھای عمومی زیر نظر داشته باشند، خط قرمزی نادیده گرفته نشده است برعکس این اقدام تاثیر بازدارند در ارتکاب جرایم دارد چراکه مجرمانی ک می دانند اعمال آنھا ٢۴ ساعت شبانه روز ثبت می شود، ب راحتی اقدام ب ارتکاب جرم نمی کنند. ب عبارتی ھزینه ھای ارتکاب جرم برای این افراد بالا می رود.

درکل ب نظر میرسد ک مزیت های وجود این دوربین ها در سطح شهر  عامل وجود آنها در این مکان ها است.

هرچند ب نظر عده ای این نقض حریم خصوصی  آنها باشد