یادم هست در دوران کودکی وقتی در مدرسه میخواستیم با دوست خود شوخی کنیم، گاهی همراه وی راه میافتادیم و هر جا که میرفت سایه به سایه با وی میرفتیم. هر بار که از ما پرسیده میشد، چرا دنبالم هستی؟ جواب میدادیم: «من که با تو کاری ندارم، فقط دنبال سایهات میروم!» حال باور این امر کمی سخت است که این شوخی چند سال بعد به دستاویزی قانونی برای قدرتها تبدیل شود! آنها که ما را تعقیب نمیکنند، فقط نگران خودکار همراه ما هستند و خواستند بدانند آن خودکار الان کجاست و به قول معروف آیا در سلامتی کامل به سر میبرد و یا نه!همین چند سال پیش، شرکت IBM مالکیت معنوی سیستمی را به نام خود ثبت کرد که طی آن با استفاده از شبکه گیرنده این تگهای رادیویی، از کارتهای RFID به کار گرفته شده در محصولات مصرفی، برای ردیابی لحظهای اشخاص میتوان استفاده کرد. یعنی با این کار محدودیت قانونی پیگیری اشخاص نیز رفع خواهد شد، زیرا آنها به نظر خود فقط ابزاری را رهگیری کردهاند (که البته این کالا یا ابزار همراه فرد مورد نظر است). البته از این فناوری IBM میتوان برای کنترل کارکنان یک مجموعه بزرگ نیز استفاده کرد و برای مثال متوجه شد در حال حاضر فرد درکدام قسمت از شرکت است؛ یا میتوان پیگیری کرد طی روز به کدام قسمتها سر زده و در هر بخش چه مدت حضور داشته است.یک پارک تفریحی انگلیسی به نام آلتون تاورز، طی اقدامی جالب با استفاده از همین اصل، ضمن معرفی عملکرد این فناوری، شادی و نشاط بازدیدکنندگان را دو چندان ساخته است. روش کار بدین ترتیب است که در ورودی پارک به هر بازدیدکننده داوطلب مچبندی داده میشود که در آن یک تراشه رادیویی RFID تعبیه شده است و این تراشه فقط حاوی یک شماره شناسایی منحصر به فرد است. همانطور که بازدیدکننده از قسمتهای مختلف پارک دیدن میکند، شبکه کاملاً خودکار گیرنده RFID موجود در پارک به محض نزدیک شدن فرد به مکانی خاص، به دوربین آن قسمت دستور فیلمبرداری از وی را میدهد. در پایان تمامی این فیلمبرداریهایی که تحت آن شماره شناسایی خاص انجام شدهاند، روی یک دیویدی ذخیره شده و هنگام خروج بازدیدکننده از پارک، به وی اعطا میشود. بدینترتیب وی فیلم کاملی از لحظات شاد و خوش خود در قسمتهای مختلف پارک در اختیار خواهد داشت.
منبع: وب سایت آفتاب