اهمیت پیوستن ایران به کنوانسیون برن(قانون کپی رایت)

نقض قانون کپی رایت در کشور ما بسیار زیاد است و به یک مسئله عادی در میان مردم تبدیل شده است.خبر ها حاکی از آن است که وزارت ارشاد لایحه ی پیوستن به کنوانسیون برن یا همان قانون کپی رایت را به مجلس برد تا با گذراندن مراحل قانونی ایران نیز عضوی از این کنوانسون باشد.

از طرفی این خبر می تواند به نفع ما باشد و از طرفی به ضرر ما.با عضویت در این کنوانسیون ما مستلزم به رعایت قانون کپی رایت هستیم.امری که از نظر شرعی نیز واجب است واستفاده از محصولات و تولیدات دیگران بدون پرداختن بهای آن و بدون اجازه ی صاحبان آن ها نوعی دزدی محسوب می شود.

اما این مسئله در ایران با چالش هایی مواجه است از جمله میتوان تحمیل هزینه های بسیار زیاد را نام برد به طوری که با این وضع اقتصادی خرید نرم افزار های میلیونی برای ما که از ابتدا تا کنون به آن ها به راحتی دست می یافتیم و به صورت رایگان یا با پرداختن مبلغ ناچیزی بهترین نرم افزار های دنیا را در اختیار داشته ایم، می تواند برای ما دردسر ساز شود و به گفته ی برخی کارشناسان پیشرفت علمی کشور را پایین می آورد چرا که دسترسی ما به این نرم افزار های مهم و کاربردی همچون ویندوز بخاطر هزینه ای زیاد این نرم افزار ها عملا کاهش خواهد یافت.

اما از نظر من هدف وسیله را توجیه نمی کند.یعنی از نظر اخلاقی صحیح نیست که بخاطر نپرداختن هزینه ی بالای نرم افزار ها خلاف قانون کپی رایت عمل کنیم و به حقوق دیگران احترام نگذاریم.

مخالفان این لایحه بر این عقیده هستند که با پیوستن به این کنوانسیون حریم خصوصی کاربران نقض می شود چرا که بهانه ای می شود برای کشورهای غربی که در حریم خصوصی کاربران ایرانی سرک بکشند تا به دنبال موارد نقض حریم خصوصی بگردند.

به هر حال پیوستن به این کنوانسیون در جهت احترام به حقوق دیگران و کمک به تولید کنندگان داخلی امری ضروری است ولی باید عواقب آن نیز در نظر گرفته شود و راهکاری برای آن ارائه شود.