روش های جدید شناسایی افراد در فضای مجازی

شرکتی در اسراییل دربان دیجیتال درست کرده است که این سیستم صورت را با پایگاه داده مطابقت می دهد که اگر شناسایی شود در را به روی آنها باز می کند و در صورت عدم شناسایی در راباز نمی کند روش شناسایی تصویری است نه تنها صورت بلکه کل بدن را مطابقت می دهد. بدن بخش مهمی از انسان است یعنی اندازه کل بدن را با صورت مطابقت می دهد و بررسی می کند ایا این بدن همانی است که در روزهای پیش بوده است یا نه؟کاری که این سیستم می خواهد انجام دهد این است که شیوه نگهبانی را تقلید کند و به صورت سریع تصمیم های درست بگیرد که این روش بسیار خوب است.

اما این روش مستلزم این است که ان هایی را که مشخصات بیو متریک را می خواهندباید برای همکاری این سیستم همکاری کنندو جمع اوری این اطلاعات از عموم مردم کار سختی است چرا که مردم باید عنبیه چشم و اثر انگشتشان چک شود کاری که شرکت در حال انجام ان است این است که بر اساس یکی از مشخصه های منحصر به فرد ما یعنی بر اساس رفتار ما شناسایی کنند چه در راه رفتن، صحبت کردن و... یعنی حتی از رقصیدن هم می توان به سیستم امنیتی رسید!!!

نرم افزار bio catch شیوه تعامل رفتار ما را در کامپیوتر و... را برداشت میکندتا ما در سیستم های بانکی شناسایی شویم.ایده این کار این است که جایگزین یکی از موارد امنیتی شود اقداماتی که خودشون اسباب مزاحمت شدند.مثلا ما باید یکسری را جواب بدهیم و این در حالی است که مجرمان اینترنتی همواره به راحتی این پرسش های امنیتی را دور میزنند و فقط این پرسش های امنیتی موجب نارضایتی افراد عادی میشود  هدف این نرم افزار هم همین است که افراد را از طریق شیوه رفتار و تعاملات انها بررسی کند و الگوی رفتاری انها را به دست اورد و در شناسایی افراد به کار ببرد یعنی علاوه بر تامین امنیت از طریق تعاملات ما در فضای مجازی بتوانیم به طور صحیح شناسایی کنیم.

این نرم افزار تولید یک تکنولوژی است که دیگر پسورد نمیخواهد اما ما را به درستی بشناسد این یکی از راههایی است که تامین امنیت برای افراد را راحتتر کرده است اما سوال این جا مطرح میشود که ایا وقتی تمام رفتار ما در اینترنت و فضای مجازی ثبت و ضبط می شود.

ایا حریم خصوصی ما را نقض نمی کند؟ ایا روش تامین امنیت راحتتر به نقض حریم خصوصی بیشتر می ارزد؟