تلویزیونهایی که مخاطب را تماشا می‌کنند

شرکت اینتل اعلام کرده است که تلوزیونی ساخته است که دوربینی دارد که قابلیت مشاهده  تماشاگران را دارد و متناسب با کاری که آن ها انجام می دهند برایشان تبلیغات  پخش می کند. با انتشار این خبر بسیاری از افراد به امکان نقض حریم خصوصی توسط این تکنولوزی هشدار دادند. 

شرکت اینتل به عنوان سازنده میکرو تراشه هایی که در رایانه های شخصی وجود دارد، بخش کاملا جدیدی را با عنوان اینتل مدیا راه اندازی کرده که برای یکی از محصولات تلویزیونی اینترنتی باعنوان " اورویلیان" بازاریابی می کند.

اریک هاگرز نایب رئیس اینتل مدیا اظهار داشت: "این خدمات جدید به کاربران تلویزیونی خدمات شخصی تر ارائه می کند و درباره آنها اطلاعات جمع کرده به شخصیت آن ها اهمیت می دهند. "

چالشها درباره خدمات این نوع تلویزیون ها افزایش می یابد، اما طراحان این  تکنولوزی گفته اند که توانایی شناسایی کاربران بسیار مهم و کاربردی است.با توجه به این که تلویزیونهای امروزی هیچ چیز درباره مخاطب خود نمی دانند و یک نوع خدمات را برای همه افراد با یک نوع سلیقه ارائه می دهند.

اما سوال اینجاست که ارائه دادن خدماتی نوین به کاربران و داشتن نوعی جدید از تعامل که به واسطه ی آن کاربر می تواند برنامه ها و تبلیغات دلخواه خود را نگاه کند به این می ارزد که توسط یک دوربین مشاهده شده و اطلاعاتش ثبت شود؟ 

به نظر شما استفاده از این تکنولوزی چه خطراتی می تواند داشته باشد به خصوص در زمینه نقض حریم خصوصی؟  

|daneshgahnews.com

نقض حریم خصوصی فعالان عرصه‎ی مجازی توسط کارمند اخراجی مرکز رسانه‎های دیجیتال!

طی روزهای اخیر دعوت‎نامه‎هایی در قالب پیامک به تلفن همراه برخی فعالان عرصه‎ی فضای مجازی کشور و مدیران تارنماهای ثبت شده در سایت ساماندهی پایگاه‎های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شد و از آنها خواسته شد که در اولین گردهمایی بزرگ مجمع "فعالان فناوری اطلاعات و رسانه‌‎های دیجیتال انقلاب اسلامی" شرکت کنند؛ 

مرکز توسعه فناوری اطلاعات گفت ایجادچنین همایشی غیر قانونی و بدون مجوزبوده است. 

اطلاعاتی که برای ارسال دعوت‌نامه‌ها استفاده شده بود اطلاعاتی‌ است که در سایت ساماندهی، پایگاه رسمی «ستاد ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی ایران» بوده جزء حریم خصوصی کاربران می‌باشد.
با پیگیری های انجام شده مشخص شد این کار توسط یکی از کارمندان اخراج شده این مرکز انجام شده است. با توجه به این مورد میتوان نتیجه گرفت حریم خصوصی افراد حتی کارکنان یک مرکز اینترنتی در خطر است .این دلیلی بر نبود امنیت کافی و حفظ نشدن حریم خصوصی در فضای مجازی ایران و حتی در داخل یک سازمان است.

حال این سوال پیش میآید که   چرا با وجود این که یک کارمند اخراج شده است هنوز باید به اطلاعات آن سازمان دسترسی داشته باشد؟آیا این دلیلی بر نا کار آمدی و نداشتن امنیت در پایگاه های اینترنتی ایران است؟ 

در این رابطه میتوان به قانون زیر در این زمینه اشاره کرد:" بر اساس قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، اطلاعات فردی نظیر نام و نام خانوادگی، نشانی های محل سکونت و محل کار، وضعیت زندگی خانوادگی، عادت های فردی، ناراحتی های جمعی، حساب بانکی و رمیز عبور، اطلاعات شخصی هستند و انتشار آنها و دسترسی غیرمجاز به آن جرم تلقی شده است." 

سوال پایانی این است که چنین حرکاتی که باعث نقض حریم خصوصی به صورت گسترده می شوند چه تاثیراتی بر جامعه خواهند داشت؟ 

asriran.com

شبکه های اجتماعی باید داخلی شود

همونطور که میدونید بعضی از شبکه های اجتماعی در ایران فیلتر است.اما به نظر شما واقعادلیل این کار چیه؟ 

آیا دلایل سیاسی داره یا این که موضوع دسترسی به اطلاعات اشخاص و سو استفاده از این اطلاعات است؟ 

به تازگی اخباری درباره ایجاد شبکه های اجتماعی داخلی به گوش میرسه.به نظرتون آیا این کار شدنیه؟یااین که چه محدودیت ها و مشکلاتی در سر راه این برنامه وجود دارد؟ 

وزیر اطلاعات در این باره گفت:"ما در مقابل شبکه‌های اجتماعی نمی‌ایستیم ولی توصیه‌مان این است که شبکه‌های اجتماعی باید داخلی شود و اجازه ندهیم دیگران از رفتار و اطلاعاتمان سوءاستفاده کنند." 

به گفته ی او چون سرور و مرکز این شبکه های اجتماعی  در خارج از کشور وجود دارد امکان دسترسی به اطلاعات ایرانیان و جاسوسی آن فراهم میشود که مهمترین انگیزه برای ایجاد یک شبکه اجتماعی ملی است  

به نظر شما آیا دلیل گفته شده می تواند دلیلی قانع کننده باشد؟یا حریم خصوصی افراد در این زمینه چقدر در خطر است؟ 

ictna.ir

نرم افزار ارسال پیام ایمن

احتمالا همه دیگر سایت اشتراک فایل Pirate Bay را می شناسند و همچنین از نقض حریم خصوصی گسترده به وسیله NSA که توسط ادوارد اسنودن افشا شد، آگاهند .  حال افشای این نقض شدید حریم خصوصی سبب شده است که یکی از موسسان سایت Pirate Bay تلاش برای تولید یک نرم افزار ارسال پیام که محتوای ارتباطات را از دولت و شرکت ها و حتی خود سازندگان پنهان نگه می دارد، شروع کرده است. Peter Sunde برای این پروژه یک سایت تاسیس کرده است که در آدرس www.heml.is قابل دسترس است و اسم پروژه که  heml.isاست از یک لغت سوئدی به معنای رمز می آید. این برنامه همانند سایر برنامه های ارسال پیامی همچون whatsapp , Viber است با این تفاوت که این پروژه دو امر سادگی و امنیت را سرلوحه کار خود قرار داده است به طوری که اطلاعات از مقطع ارسال تا زمانی که به گیرنده برسند به طور کامل رمز می شوند و غیر قابل خواندن می شوند و حتی در سمت سرور نیز قابلیت خواندن اطلاعات وجود ندارد و سرور ها در کشور هایی قرار گرفته اند که برای امن سازی اطلاعات کاملا مناسب اند. در حال حاضر این نرم افزار برای ارسال پیام ساده به صورت رایگان است ولی برای ارسال عکس و ویدئو بایستی هزینه ای بپردازید.


منابع:

پروژه Heml

سایت WSJ


 

 

ابداع یک پروتکل اینترنتی جدید برای محافظت از حریم خصوصی کاربران

پژوهشگران دانشگاه ام ‏آی‏ تی پروتکل اینترنتی جدیدی به نام HTTPA را طراحی کرده‌اند.که کاربران به کمک آن می‌‏توانند دریابند اطلاعات خصوصی آنها در محیط وب چگونه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هر روزه اطلاعات زیادی در اینترنت قرار می گیرد که افراد نگران سوء استفاده از این اطلاعات هستند و خواهان این  هستند که دستیابی  به اطلاعاتشان کنترل شود و حالا، پژوهشگران لابراتوار علوم رایانه‌‏ای و هوش مصنوعی در دانشگاه اِم  ‏آی ‏تی پروتکل اینترنتی جدیدی به نام " HTTP با مسئولیت نگهداری سوابق" (HTTPA) طراحی کرده‌اند  که  کاربران  را  قادر به ره‏گیری اطلاعات خصوصی خود در محیط اینترنت می‌‏کند.  این  پروتکل به کاربران اجازه می‌‏دهد نحوه انتقال و استفاده از  اطلاعات خود را رصد کنند. سازوکار این پروتکل دقیقاً برعکس سازوکار فناوری‌های رمزگذاری است که هم ‏اکنون بیشتر مورد استفاده صنعت بانکداری آنلاین است. پژوهشگران ام ‏آی‏ تی بر این باورند که این فناوری می‌تواند مشکل سوءاستفاده از اطلاعات شخصی افراد را رفع کند و انتقال وب سایت های کنونی به وب سایت دارای HTTPA کار دشواری نیست.

استفاده از این پروتکل نیز همانند سایر پروتکل ‏های اینترنتی اختیاری خواهد بود

منابع  

 http://www.itna.ir/vdcc4oq1.2bqx18laa2.html

وب‏سایت  redorbit

پنتاگون چگونه با فیلترشکن Tor به زندگی‌تان سرک می‌کشد؟

یکی از سازنگان نرم افزار معروف tor اعتراف کرد که این نرم افزار از سوی نیروهای نظامی امریکا و جهت امور جاسوسی تولید شده است.  به گزارش فرهنگ نیوز ، مایکل رید یکی از سازندگان اصلی نرم افزار Tor که مخفف کلمات onion routing program است، در واکنش به انتقادات نسبت به استفاده دشمنان آمریکا همچون ایران از این نرم‌افزار، اذعان کرد که هدف اصلی از ساخت این نرم‌افزار، مخفی نگاه داشتن ارتباطات اینترنتی دستگاه‌های نظامی آمریکا بوده است.

او گفته است: هدف از ساخت نرم‌افزار تور استفاده‌های امنیتی همچون جمع‌آوری و جاسوسی اطلاعات بوده است.

او در پاسخ به منتقدانی که از استفاده دولت ایران از این نرم‌افزار برای رصد فعالیت‌های سایبری مخالفان انتقاد کرده بودند، گفته است:‌ هدف از نرم‌افزار تور کمک به گروه‌های مخالف در کشورهای مختلف، کمک به مجرمان برای مخفی نگاه داشتن سرقت‌های اینترنتی آنها، یا کمک به کودکان برای دور زدن فیلترهای ضد محتویات مستهجن نبوده است.

رید البته اعتراف کرده که استفاده دشمنان آمریکا از چنین جاسوس‌افزارهایی گریزناپذیر است.

یک مقام دیگر نیز اعتراف کرده که ابتدا مرکز تحقیقاتی دریایی ارتش آمریکا این نرم‌افزار را برای مخفی نگاه داشتن ارتباطات دولتی آمریکا تولید کرده است.

منبع: سایت آفتاب

زندگی در دنیای سایه ها

یادم هست در دوران کودکی وقتی در مدرسه می‌خواستیم با دوست خود شوخی کنیم، گاهی همراه وی راه می‌افتادیم و هر جا که می‌رفت سایه به سایه با وی می‌رفتیم. هر بار که از ما پرسیده می‌شد، چرا دنبالم هستی؟ جواب می‌دادیم: «من که با تو کاری ندارم، فقط دنبال سایه‌ات می‌روم!» حال باور این امر کمی سخت است که این شوخی چند سال بعد به دستاویزی قانونی برای قدرت‌ها تبدیل شود! آنها که ما را تعقیب نمی‌کنند، فقط نگران خودکار همراه ما هستند و خواستند بدانند آن خودکار الان کجاست و به قول معروف آیا در سلامتی کامل به سر می‌برد و یا نه!
همین چند سال پیش، شرکت IBM مالکیت معنوی سیستمی را به نام خود ثبت کرد که طی آن با استفاده از شبکه گیرنده این تگ‌های رادیویی، از کارت‌های RFID به کار گرفته شده در محصولات مصرفی، برای ردیابی لحظه‌ای اشخاص می‌توان استفاده کرد. یعنی با این کار محدودیت قانونی پیگیری اشخاص نیز رفع خواهد شد، زیرا آنها به نظر خود فقط ابزاری را رهگیری کرده‌اند (که البته این کالا یا ابزار همراه فرد مورد نظر است).
  ادامه مطلب ...

الکسا چیست؟

الکسا چیست و چگونه وب‌سایت‌های ایرانی برای به دست آوردن رتبه بهتر در آن، از روش‌های غیر اخلاقی استفاده می‌کنند؟

الکسا یکی از سرویس‌های آمازون است؛ هدف این سرویس رتبه بندی وب سایت ها بر اساس میزان ترافیک و میزان بازدید هاست.

الکسا چقدر دقیق است؟

اطلاعات مربوط به ترافیک و میزان بازدیدکننده هر وب‌سایت تنها در اختیار صاحبان وب‌سایت قرار می‌گیرد و از این رو دیگران دسترسی به این آمار و ارقام ندارند.

پس الکسا چطور ترافیک وب‌سایت‌ها را محاسبه می‌کند؟

الکسا از طریق تولبارهایی که بر روی مرورگرهای وب نصب می‌شود، اطلاعات شمای کاربر را جمع‌آوری کرده و براساس آن‌ها ترافیک احتمالی وب‌سایت‌های مختلف را محاسبه می‌کند.

فرض کنید که شما تولبار الکسا را بر روی مرورگر خود نصب کرده‌اید؛ وقتی یک وب سایت را باز می‌کنید، اطلاعات بازدید شما از آن وب‌سایت خاص جمع‌آوری شده و برای الکسا ارسال می‌شود. پس الکسا به آمار دقیق وب‌سایت‌ها دسترسی ندارد و نمی‌تواند اطلاعات صد در صد قابل اعتمادی ارائه کند. اما این سرویس از آنجایی که کاربران بسیاری تولبار آن را نصب کرده‌اند، دقیق‌ترین روش نزدیک به واقعیت را برای رتبه‌بندی وب‌سایت‌ها در اختیار دارد و از این رو افراد فعال در حوزه آنلاین پیش از اظهار‌نظر در باره یک وب‌سایت، مخصوصاً اگر قرار باشد در آن وب‌سایت هزینه تبلیغاتی کنند، به الکسا رجوع می‌کنند.

الکسا ادعا کرده که در حال حاضر بیش از ۲۵ هزار تولبار یا افزونه برای مرورگرهای مختلف وجود دارد که الکسا را در دل خود جای داده‌اند. یعنی شاید شما خودتان هم متوجه نباشید که یکی از افزونه‌هایی که نصب کرده‌اید، کد مربوط به الکسا را نیز در خود جای داده است. البته همه این افزونه‌ها پیش از فعال‌شدن الکسا، از شما یک بار سؤال می‌پرسند و تأییدیه‌ی لازم را دریافت می‌کنند.

برخی از وب‌سایت‌ها با تقلب ترافیک جذب می‌کنند

بعضی افراد به رتبه الکسای وب‌سایت مورد نظر خود، اکتفا می‌کنند و سپس درباره‌ی تبلیغ نمودن در آن وب‌سایت، تصمیم‌گیری می‌کنند. همین موضوع باعث شده است تا الکسا و کسب رتبه بهتر در آن، برای صاحبان وب‌سایت اهمیت ویژه‌ای پیدا کند. راه منطقی کسب رتبه بهتر در الکسا، جذب مخاطب و افزایش ترافیک از طریق تولید محتوای غنی و کاربردی است؛ اما از آنجایی که در ایران زندگی می‌کنیم، بسیاری از مردم همواره بدنبال میان‌بر هستند؛ راهی که زودتر رتبه الکسای بهتری داشته باشند. همین‌جا است که ده‌ها سرویس و روش غیرمنطقی و البته غیراخلاقی شکل می‌گیرد که از طریق آن‌ها وب‌سایت‌ها تلاش می‌کنند تا رتبه الکسای خود را به شکل غیر واقعی بهبود بخشند. 

 

منبع: 

 

http://www.modiresite.com/blog/is-alexa-ranking-important

Terms and conditions

What if privacy policies weren’t about Protecting privacy at all ? But rather taking it away .

Lets take a look at google privacy policy around this time to see if any changes were made.

So Here’s google’s privacy policy from December of 2000 :
GOOGLE may also choose to use cookies to store user preferences,

(a cookie can tell use, ‘this is the same computer that visited google two days ago’ but it cannot tell us, ‘this person is Ramin Sadeghi’ or even ‘this person lives in United States’)

And here’s the privacy policy from one year later in December 2001:

GOOGLE does this by storing user preferences in cookies and by tracking user trends and patterns of how people of how people search.google will not disclose its cookies to third parties EXCEPT as required by a valid legal process such as a search warrant, subpoena, statute, or court order.

Now it’s important to note the fundamental defference between two policies.

The first one says that you totally anonymous. THE OTHER says, when necessary, you’re not.

But here’s what’s strange
the first Privacy policy is deleted from Googles Archive
K

And they started to show the policy from December of 2001,and they claims this is their first privacy policy, which it isn’t.

SO WHY WOULD GOOGLE NOT INCLUDE ITS ORIGINAL PRIVACY POLICY on its own archives page -  - the one that said you would remain anonymous ? ? ? ?

Would that be somting worth covering up?

even though we don't write checks to google, And that's one of the reasons we kind of like the company, It doesn't mean that google's really free, Or that we are free in the liberty sense when we use it. It might feel very different if google was effectively A $500-a-year service, Because that's the value of the data that you're providing.

in 2012, google was one of the most valuable stocks in the world.WHY ? ? ?

it’s just a simple instance about whats happeinng in out world.

I think without question our privacy is dead, any thing that’s been digitized is not private.

And that is TERRIFYING.

Like the boiling Frog, our privacy is going to ruin every second with every new invention.

they can put every thing that they want to Privacy policies and I guess we have to ask ourselves one simple question :

 DO WE AGREE ?

امنیت اطلاعاتی دانشجویان ب خطر می افتد؟

از سرعت زجر آور و قطع شدن­های پی در پی ک بگذریم، ب چیزی میرسیم ک بیشتر از این دو ممکن است تا ب حال ذهن تمامی دانشجویان دانشگاه صنعتی رو ب خودش مشغول کرده باشه، اونم چیزی نیست بجز نام کاربری و کلمه عبوری ک ب منظور استفاده اینترنت ب دانشجوها داده شده. K

مسلما تمامی شما حتی برای یک بار­ هم ک شده از ترس مانیتور شدن توسط دانشگاه ب سایت­های مورد علاقه خود نرفتید یا حتی اگه این کارو کردید همراه با ترس بوده.

شاید این امر در سازمان­های دولتی برای کنترل کارمندان امر ب نسبت طبیعی­تری باشد اما آیا دانشگاه با یک سازمان دولتی ک ب منظور اعمال اداری طراحی شده فرقی نداره؟

چیزی ک قابل بحثه این موضوعه ک دانشگاه با چ مجوز حقوقی و قانونی این اختیارو داره ک تمامی اطلاعاتی ک دانشجوها و حتی اساتید ردو بدل میکنند رو در اختیار داشته باشه، آیا این کار مجازه؟

اصلا آیا این کار از نظر قانونی فرقی با شنود تلفنی داره؟ آیا استفاده از فضای مجازی اطلاعاتی برای ی دانشجو جزو حریم خصوصی اون محسوب نمیشه؟ امنیت اطلاعاتی دانشجوها با این کار ب خطر نمیوفته؟

آیا مسئولین دانشگاه با این کار ب دنبال هدف خاصی هستند؟ مثلا ثبت اطلاعات دانشجوها برای روز مبادا؟؟!؟!؟!

سوالی ک اینجا مطرح میشه اینه ک آیا باید جلوی این کار گرفته بشه؟ یا خیر، باید ب همین منوال ب ثبت و ضبط اطلاعات دانشجوها در این دانشگاه و شاید دانشگاه­های دیگر کشور ادامه داده بشه؟؟؟؟؟