آیا حق دسترسی به اینترنت جز حقوق اساسی بشر باید باشد؟!!

جواب سازمان ملل بلی است!

در واقع سازمان ملل پیشنهاد کرده حق دسترسی به اینترنت به عنوان حق دسترسی به ارتباطات حداقلی و سرویس‌های اطلاع رسانی به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر شناخته بشه، همچنین در سال ۲۰۰۳ در اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطاعاتی  این پیشنهاد دوباره مطرح شد. ولی در منشوری که چندی پیش در سایت ریاست جمهوری (روحانی مچکریم...!) تحت عنوان منشور حقوق شهروندی منتشر شد چیزی درمورد این موضوع گفته نشده... .

وبلاگ نویسی ناشناس !!

 سارا در یک اداره دولتی به عنوان حسابدار کار میکند. او دریافته است که رییس اداره، قائم مقام وزیر، در حال اختلاس مقادیر زیادی از اموال دولتی است. او مایل است جامعه را از وقوع چنین جنایتی مطلع سازد اما نگران امنیت شغلی خود است.برای همین سارا تصمیم میگیرد وبلاگی راه بیندازد. راهی که ممکن است سارا شناخته شود از طریق تعیین هویت او بوسیله اطلاعاتی است که مرورگرهای وب و یا برنامه های مدیریت ایمیل بدست میدهند. هر کامپیوتری که به شبکه اینترنت متصل میشود  از یک آدرس به نام IP استفاده میکند که گاهی تنها به یک کامپیوتر اختصاص داده شده است و در برخی موارد به دسته هایی از کامپیوترها. این آدرس مجموعه ای از 4 عدد بین 0 و 255 است که بوسیله نقاطی از هم تفکیک شدهاند مثل: 213.165.32.134 هنگامی که سارا در وبلاگ مینویسد اطلاعات IP نیز در نوشته وی ثبت میشود. متخصصین کامپیوتر وزارتخانه با تلاشی مختصرقادر به کشف هویت سارا از طریق IP  او خواهند بود. 

 برای آشنایی با یکی از راه حل های این موضوع یعنی " تکنیکی برای اختفای هویت در وبلاگ نویسی" به ادامه مطلب بروید. 

نقض حریم خصوصی توسط داعیه دار حقوق بشر در جهان

تمامی مکالمات تلفنی در افغانستان توسط سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا شنود می‌شود، این کار نقض صریح حریم خصوصی افراد از سوی کشوری است که خود را داعیه‎دار دفاع از حقوق بشر می‌داند! ... 

امنیت در شبکه های اجتماعی

امنیت در شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک:

امنیت در شبکه های اجتماعی زمانی معنا پیدا میکنه که جاسوسان در این شبکه ها شروع به فعالیت میکنند و اطلاعات ما رو سرقت میکنند.وقی که ما اطلاعاتی رو در شبکه های اجتماعی منتشر میکنیم دیگه هیچ کنترلی روی انها نداریم و علاوه بر دوستان ابزارهای جاسوسی هم به اطلاعات ما دسترسی خواهند داشت.

اطلاعاتی نظیرتاریخ تولد و روابط خانوادگی، محل تحصیل در دوران متوسطه و دانشگاه و شغل فعلی  و محل کارمان

رد نگاه اول شاید لو رفتن این اطلاعات زیاد مهم نباشه ولی وقتی این اطلاعات رو کنار هم قرار بدهیم یک شخصیت حقیقی را میسازه که هم اکنون با توجه به شغلش ساعات خاصی رو از منزل خارج میشه و سر کار میره.

با افرادی که در شبکه های اجتماعی دوست است ارتباط دارد و با آنها در رفت و امد است.

به ورزش خاصی علاقه دارد و میتوان او را در مکانهای ورزشی خاصییدا کرد.

......

فکر نمیکنم کسی حاضر بشه که حتی اطلاعات به ظاهر ساده خودشو به هر کسی بده.

پس چرا در فضای مجازی این کار را به راحتی انجام می دهیم؟

چرا شبکه های اجتماعی به رایگان خدمات متنوعی را در اختیار ما قرار می دهند؟

چرا گوگل در ازاء جستجوی اینترنتی از ما پولی دریافت نمی کند؟

شاید فکر کنید که درآمد گوگل تنها از راه تبلیغات است اما اگر اینگونه فکر میکنید سخت در اشتباهید .بهتر است بگویم که امروزهارزش  مخازن داده از طلا هم فراتر رفته است

تاحالا به این مساله فکر کردید که چرا مرورگر فایر فاکس رایگان است؟

گوگل به ازاء هر بازدیدی که توسط مرورگرهای وب به آن ارسال می شود مبلغ ناچیزی را به کمپانی های تولید کننده های مرورگرها می پردازد که صد البته هرچه کاربرهای یک مرورگر افزایش یابند درآمد کمپانی تولید کننده مرورگر افزایش می یابد

چرا با اینکه موارد فوق را می دانیم باز هم به اشتراک گذاری اطلاعات مهم ادامه می دهیم؟

پنج راه سرقت اطلاعات در اینترنت

در اینترنت راه های گوناگونی برای سرقت اطلاعات وجود دارد که از مهمترین انها میتوان به 5 مورد زیر اشاره کرد:

1_از رمزهای عبور یکسان استفاده نشود چرا که در صورت لو رفتن یکی از این رمزها بقیه ی رمزها و نامهای کاربری لو خواهد رفت.

2_کاربران نباید بر روی هر لینکی کلیک کنند . لینک های ناشناس به هیچ وجه نباید باز شوند . تنها در صورتی میتوان انها را باز کرد که فرستنده انها کاملا شناس باشد و محتوای آنها  هم مشخص باشد.زیرا برخی از این لینک های ناشناس حاوی برنامه های مخرب هستند.

3_کاربران تاحد امکان از برنامه های رایگان و کرک شده استفاده نکنند و اگر نیاز به این برنامه های رایگان داشتند حتما آنها را از سایت های مطمئن دانلود کنند.چون برخی از این برنامه های رایگان آلوده به نرم افزارهای مخرب هستند.
4_در استفاده از کامپیوترهای عمومی که در کافی نت ها قرار دارند بایستی دقت کافی را داشته باشیم چرا که این کامپیوترها آلوده به کی لاگرهای نرم افزاری و سخت افزاری هستند.

کار کی‌لاگرها ذخیره اطلاعات مهم مثل رمزهای عبور است. در این گونه کامپیوترها رمز عبور خود را ذخیره نکنید و در خاتمه استفاده از این کامپیوترها حتما از حساب کاربری خود خارج شوید و اگر احیانا کلمه عبور توسط مرورگر ذخیره شده آن را از قسمت تاریخچه پاک کنید.

منبع: http://www.snn.ir

برچسب ها: 

 اطلاعات  

 سرقت  

 اینترنت

بی اهمیتی یاهو نسبت به حریم خصوصی کاربران

شرکت یاهو به تازگی اعلام کرده ست که از این به بعد از سیاست do not track برای حفاظت از حریم خصوصی کاربران استفاده نخواهد کرد!

Do not track یکی از سیاست هایی است که برای حفظ حریم خصوصی کاربران در نظر گرفته شده است. این ویژگی در بسیاری از مرورگرها از جمله کروم و فایرفاکس  وجود دارد، که به صورت پبش فرض غیر فعال است و داده های شخصی  کاربران قابل جمع آوری توسط بسیاری از شرکت ها به خصوص شرکت های تبلیغاتی است.

بی طرفی شبکه ای ، آری یا نه ؟!

برای هر کاربر اینترنت مهم است که بی طرفی شبکه‌ای و قوانین پیشنهادی FCC را برای حفظ آزادی اینترنت بداند. بی طرفی شبکه‌ای قانونی است که طبق آن دولت‌ها باید اینترنت را به طور مساوی بین همه تقسیم کنند. این یعنی ISPها نباید اینترنت را قطع کنند... 

بازگشت حریم خصوصی با شبکه‌ های اجتماعی «ناشناس»

در روزگاری که همه از همسایه خانه بغلی‌تان تا دوست دوران کودکستان شما از سیر تا پیاز زندگی خود را روی اینترنت به اشتراک می‌گذارند و شام دیشب،‌ مدل موی جدید یا قدم نورسیده را در دنیای مجازی جار می‌زنند، اقبال برنامه‌های پنهان‌ساز و شبکه‌های اجتماعی ناشناس پدیده جالب توجهی است: «سیکرت»، «ویسپر» و «کلوک» از آن جمله هستند. اما مردم در یک چنین شبکه‌هایی چه چیزهایی را به اشتراک می‌گذراند و چرا؟

در این گونه شبکه‌ها کاربران یک یا دو جمله را به اشتراک می‌گذارند. خواننده‌ها هم می‌توانند درباره این جمله‌ها قضاوت کنند یا نظر خود را بنویسند. این سیستم فرد اشتراک‌گذار را مجبور می‌کند که صرفاً احساس خود را بیان کند و خواننده را نیز بدون داشتن اطلاعات پیش فرض درباره کاربر ارسال کننده مطلب  به این سمت سوق می‌دهد که تنها بر روی واژه‌های مقابل خود تمرکز کند. در نهایت یک چنین توجهی به اصل موضوع نوعی از واکنش را برمی‌انگیزد که تقریباً همیشه مرتبط بوده و به دور از حاشیه‌های دوستان و آشنایان مناسب‌ترین پاسخ‌ها را در برابر کاربر قرار می‌دهد.

جذابیت اعتراف ناشناس در شبکه اجتماعی «سیکرت» در سادگی آن نهفته است. عدم وجود پیش‌زمینه در سیکرت موجب می‌شود که این شبکه در میان مردمِ بیشتری طرفدار یابد. در نظر اول شاید یک کارخانه دار ورشکسته با یک جوان عشقِ ماشین سواری نقطه اشتراک چندانی نداشته باشند اما واکنش هر دو در برابر جمله زیر در سیکرت هر چند به صورت مجازی نوعی اتحاد را بین آنها ایجاد می‌کند: «نمی‌دانم وقتی بزرگ شدم می‌خواهم چکاره شوم.»

خیل عظیمی از مردمِ به ظاهر ناهمگون در برابر احساس‌های جهانی بیم، امید، غرور، هیجان، عشق و تردید همه ما را به هم وصل می‌کند. آنچه مسلم است بسیاری هستند که می‌خواهند این احساسات را با کسانی که آنها را قضاوت نمی‌کنند در میان بگذارند.

دست‌اندرکاران سیکرت در سایت این شبکه اجتماعی ناشناس به انگیزه خود از راه‌اندازی سیکرت اشاره کرده‌اند: «با رشد شبکه‌های اجتماعی مجازی، ما به عنوان اعضای این شبکه‌ها رفته رفته نسبت به محتوای مطالبی که در آنها به اشتراک می‌گذاریم حساس شدیم. صحبت کردن بر روی صحنه در مقابل گروهی از آدم‌های جورواجور از خانواده، دوستان و آشنایان، ما را از “خود بودن” بر حذر می‌داشت. به همین دلیل، به جایی رسیدیم که تنها “با افتخارترین لحظات” خود را در تلاش برای “بهترین بودن” به اشتراک می گذاشتیم، مطالب‌مان را بیش از حد فیلتر می‌کردیم و در این بین، انسان واقعیِ پشت این مطالب محو می‌شد.»

سازندگان سیکرت می ګویند: «ما سیکرت را برای آدم‌هایی ساختیم که می‌خواهند خودشان باشند و هرچه می‌اندیشند و احساس می‌کنند را بدون مورد قضاوت قرار گرفتن با دوستان خود به اشتراک بگذارند. این همه از طریق حذف عکس‌های حساب‌های کاربری و اسامی افراد صورت گرفت و سراسر تأکید بر روی واژه‌ها و تصاویر به اشتراک گذاشته شده قرار گرفت. به این ترتیب اینک اشخاص می‌توانند بدون اینکه خودشان را نگه دارند هر آنچه دل تنگشان می‌خواهد بگویند.»

به رغم بسته‌بندی پر زرق و برقی که همه ما در شبکه‌های اجتماعی مختلف برای خودمان ساخته‌ایم، یادمان باشد که همه ما انسان هستیم، با تمام رازهایمان.

منبع:

سایت هافینګتون پست

سایت فاین آی تی

دست‌ یاری سامسونگ به سازمان سیا

شرکت "این‌کیو‌تل" یک شرکت سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز است که بدون هیچ درآمد سازمانی؛ بر روی شرکت‌های دارای تکنولوژی بالا سرمایه گذاری می‌کند. این‌کیو‌تل عموما بر روی شرکت‌های درحال پیشرفت و سازمان‌های تحقیقاتی دارای تکنولوژی‌های بالا، سرمایه‌گذاری می‌کند تا برترین توانایی‌های آن‌ها را در اختیار سازمان‌های جاسوسی‌ای همچون CIA، DIA،NGA  و دیگر سازمان‌های جاسوسی موجود در آمریکا قرار دهد.

تکنولوژی به کار رفته در اپلیکیشن Google Earth  در Google Map، Google Mobile  وجود دارد که این روزها این دو اپلیکیشن اخیر بر روی اکثر گوشی‌های وارداتی به بازار ایران می‌توان یافت. جالب تر از این مطلب این است که نام Keyhole  از یک ماهواره شناسایی به نام KH  الهام گرفته شده است؛ ماهواره‌ی شناسایی نظامی‌ای که بیش از 30 سال یکی از چشمان بیدار آمریکا در آسمان جهان است. سازمان سیا خود در ظاهر نمی‌تواند مستقیما وارد زمینه سرمایه‌گذاری بر روی شرکت‌های بزرگ و کوچک تکنولوژیک شود، با راه‌اندازی این‌کیوتل این مانع را از سر راه برداشته و با سرمایه‌گذاری بر روی شرکت‌های تکنولوژیکی که بتواند در راه رسیدن به اهداف جاسوسی داخلی  و خارجی‌اش به او کمک کنند؛ گام‌های خود را در احاطه هر چه بیشتر بر دنیا، با قدرت بیشتری بر می‌دارد.  در این میان شرکت‌های به نامی یار و همراه این‌کیوتل شده‌اند؛ که از جمله مهم‌ترین آن‌ها شاید بتوان نوکیا، مایکروسافت، آی‌بی‌ام، فیس‌بوک، گوگل، اوراکل و بلک‌بری(ریم) را یاد کرد. اما ذکر این نکته جالب است که سامسونگ نیز سعی کرده‌ است از این معرکه دور نماند.  سامسونگ اخیراً بر روی سرویسی به نام "کلاودنت (Cloudant)" سرمایه‌گذاری نموده است که تمامی اطلاعات آنلاین کاربران گوشی‌های همراه سامسونگ را در آن ذخیره می‌کند.
گذشته از این که بسیاری از کارشناسان آی‌تی در مورد مشکلات عدیده امنیتی سرویس‌های ابری، نکات فراوانی را ذکر کرده‌اند، زمانی کاربر با میزان خطرناکی این سرمایه‌گذاری آشنا خواهد شد که بداند دیگر سرمایه‌گذاران این سرویس ابری چه کسانی هستند. این‌کیوتل با سرمایه‌گذاری 3 – 1 میلیون دلاری بر روی کلاودنت؛ همچون دیگر سرمایه‌گذاران این سرویس اجازه دستیابی به اطلاعات این سرویس را یافته است. کلاودنت به وسیله اپلیکیشن‌های تحت وبی که از طریق اینترنت به این سرویس متصل می‌باشند، حجم بسیار زیادی از اطلاعات را در خود ذخیره می‌کند و آن‌ها را در اختیار شرکت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری سرمایه‌گذار خود قرار می‌دهد تا آن‌ها را تجزیه و تحلیل نموده و بر اساس آن به نیازمندی‌های کاربران پی‌ببرند. این‌کیوتل نیز، این اطلاعات و تجزیه و تحلیل‌ها را در اختیار سازمان سیا قرار می‌دهد تا آن‌ها با شناسایی دایره ارتباطات کاربر، اطلاعات مهم او را در اختیار داشته‌ باشند تا در زمان نیاز از آن‌ها استفاده کنند.

---

مشخصا واگذاری این اطلاعات توسط شرکت این کیوتل به سازمان سیا امر غیر اخلاقی است که از اعتماد و عدم اطلاع کاربران از این موضوع جهت استفاده شاید سو استفاده از این اطلاعات پرداخته است . از طرفی این شرکت برای پیشبرد اهداف خود از شرکتهای تولید کننده نرم افزار و سخت افزار های کاربردی که اکثر افراد از آن ها استفاده می کنند کمک گرفته است. کاربران نیز به جهت نبودن جایگزینی مناسب برای این نرم افزار ها ناگزیر به استفاده از آنها هستند. شرکت سامسونگ به عنوان شرکتی شناخته شده حتی برای افزایش سوددهی شرکت خود نباید اطلاعات کاربران خود را در اختیار سازمان دیگری قرار دهد. نه تنها سامسونگ بلکه تمامی شرکت های نام برده شده در بالا حق جاسوسی از اطلاعات کاربران خود را ندارند و باید جهت حفظ حریم خصوصی کاربران خود بکوشند. با این وجود آیا راهی برای جلوگیری از دسترسی این شرکت ها به اطلاعات کاربران وجود دارد؟

حتی اگر این جاسوسی برای ارائه خدمات بهتر برای افراد باشد آیا این شرکت ها اجازه جاسوسی اطلاعات کاربران را  دارند؟

منبع:

www.topnewsmart.com

www.news-panel.com

http://www.gerdab.ir

امکان حذف اطلاعات از گوگل فراهم شد

گوگل در واکنش به حکم دادگاه عالی اروپا خدمات جدیدی راه‌اندازی کرده است که به شهروندان محدوده اتحادیه اروپا امکان می­دهد درخواست حذف اطلاعات شخصی خود از این موتور جستجو را مطرح کنند.
 این اقدام در پی آن صورت گرفت که دادگاه عالی اروپا مستقر در لوکزامبورگ در روز 23 اردیبهشت در حکمی گوگل را به رعایت آنچه "حق فراموش شدن" نامیده شده، موظف کرد.
این حکم در پی شکایت یک مرد اسپانیایی صادر شد که می­گفت جستجوگر گوگل هنوز لینک‌های مرتبط به حراج خانه او در سال­ها قبل را نشان می‌دهد و این به اعتبار او لطمه می‌زند.
گوگل به هنگام صدور رای دادگاه اعلام کرده بود از این حکم "مایوس شده است."
"لری پیج" مدیرعامل گوگل به رسانه­ها گفته است اگر چه شرکتش به حکم دادگاه تمکین کرده اما این اقدام ممکن است روند نوآوری در اینترنت را مختل کند.
گوگل که بزرگترین موتور جستجوگر اینترنت است می­گوید کنترلی بر داده‌ها ندارد و فقط لینک اطلاعاتی که آزادانه در دسترس است را به متقاضیان ارایه می‌دهد. این شرکت قبلا گفته بود که وادار کردن او به پاک کردن داده‌ها به مثابه سانسور است. کمیسر دادگستری اتحادیه اروپا از تصمیم دادگاه استقبال کرد و گفت این "یک پیروزی آشکار برای حفاظت از اطلاعات شخصی اروپایی‌هاست."
به این ترتیب گوگل باید بعضی از جستجوها را ویرایش کند به طوری که با دستور اروپا برای حفاظت از داده‌های شخصی مطابقت داشته باشد.
دادگاه در متن این حکم آورده است اگر مردم اطلاعاتی روی اینترنت دارند که ناکافی، نامربوط یا مربوط به گذشته‌ای باشد که دیگر صادق نیست،حق دارند اطلاعات‌شان از گوگل حذف شود.
اتحادیه اروپا در طرح جدید خود اعلام کرده بود شرکت گوگل با قرار دادن لینک مستقیم به پروفایل کاربران و در دسترس قرار دادن اطلاعات شخصی آن­ها، اجازه سوء استفاده را به سودجویان و هکرها می­دهد.
در حقیقت برای یافتن اطلاعات شخصی افراد می توان به سادگی از سرویس جستجوی گوگل استفاده و به راحتی پروفایل­ها و اطلاعات موجود کاربران در فضای مجازی را دریافت کرد.
اتحادیه اروپا از شرکت گوگل درخواست کرده تا لینک مستقیم به این اطلاعات را از سرویس جستجوی خود حذف کند و این اطلاعات تنها در همان سرویس های اجتماعی و تنها در اختیار افرادی قرار گیرد که توسط کاربر به عنوان دوست یا همکار معرفی شده باشند. به این ترتیب گوگل باید بعضی از جستجوها را ویرایش کند تا با حکم دادگاه اروپایی برای حفاظت از داده‌های شخصی مطابقت داشته باشد.

روز پنج‌شنبه ۲۹ ماه مه، شرکت گوگل فرمی را در اینترنت منتشر کرد که کاربران از طریق آن می‌توانند حذف اطلاعات شخصی خود را درخواست کنند. کاربران متقاضی باید برای حذف هر لینکی دلیل ارائه دهند. افزون بر این، درخواست کننده باید کارت شناسایی خود را نیز اسکن کرده کرده و در اختیار گوگل قرار دهد تا از هر گونه سوءاستفاده‌ی احتمالی جلوگیری شود. مسئولان گوگل گفته‌اند که هر درخواست را به صورت جداگانه بررسی خواهند کرد و از این‌طریق بین "حق حفاظت از داده‌های شخصی" یا "حق همگانی برای دانستن" یکی را انتخاب خواهند کرد. بیش از ۹۰ درصد جستجوهایی که در محدوده اروپا انجام می‌شوند از طریق جستجوگر گوگل است.

---

این اقدام یک هشدار جدی  برای گوگل است و باید زودتر از این­ها انجام می­شد. حق فراموش شدن یک حق مثبت برای کاربران است و گوگل موظف است در راستای تحقق آن اقدام کند. توجه کنید که در مواردی وجود اطلاعات ناصحیح و قدیمی می­تواند طبعات زیادی به دنبال داشته باشد. این اقدام گرچه بسیار مسرت بخش است اما هنوز هم جای شک دارد. انتخاب بین"حق حفاظت از داده‌های شخصی" یا "حق همگانی برای دانستن" توسط گوگل شاید به نوعی سرباز زدن از انجام حکم دادگاه اما در شیوه ای موجه باشد و باید نظارتی بر تصمیم شرکت گوگل در این زمینه انجام شود. به علاوه تقاضای گوگل مبنی بر ارایه دلایل درخواست افراد هم هنوز به نحوی نقض حریم خصوصی آن­ها محسوب می­شود. مقایسه پاک کردن اطلاعات افراد با سانسور کاملا بی اساس است چرا که این جا حرف از اطلاعات شخصی و حریم خصوصی افراد است.  نکته دیگر این که این سرویس باید هر چه سریع­تر در اختیار همه کاربران قرار بگیرد. حکم دادگاه اروپا بر کارکرد جستجوگرهای دیگر نیز از جمله یاهو و مایکروسافت نیز تاثیر خواهد گذاشت و زنگ خطری برای آن­ها به صدا در خواهد آورد.

منبع

http://www.irna.ir

http://www.fararu.com